Το ΕΚΠΑ, στο πλαίσιο του κύκλου επιμορφωτικών, πολιτιστικών και καλλιτεχνικών δράσεων υπό τον γενικό τίτλο «Το ΕΚΠΑ στην Πόλη»

Το ΕΚΠΑ, στο πλαίσιο του κύκλου επιμορφωτικών, πολιτιστικών και καλλιτεχνικών δράσεων υπό τον γενικό τίτλο «Το ΕΚΠΑ στην Πόλη»
Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια.
Μας το λέγανε από παιδιά
και τους περιγελάγαμε.
Πού πάει ο παλιός ο χρόνος
Όταν φεύγει;
Απόλαυσε για τώρα κόρη τον καύσωνα που ξεπροβάλλει απ’ την γωνιά,
το καλοκαίρι είναι ο προστάτης των ονείρων σου.
Αργότερα, αργότερα ανησυχείς για τις ζημιές που άφησε από πίσω!
Αγαπημένη,
η αγάπη μένει
στη νύχτα
που ξάγρυπνη κοιτούσες
αν αναπνέω
Σήμερα στο μετρό κάποιος φορούσε το άρωμά σου. Ή τουλάχιστον, αυτό που μου φέρνει στο νου εσένα΄ θυμίζει εκείνη τη βραδιά που άφησα να δοκιμάσω. Καλοκαίρι ήταν, έκανε ζέστη, είχε πολύ κόσμο κι ένιωθα την ατμόσφαιρα υγρή, θα προτιμούσα να μη φορούσα...
Εντάξει, ας μην παρατραβήξουμε την παρομοίωση, ας περιοριστούμε μόνο στο πως αγαπιόμαστε με την Ποίηση όπως οι παιδικοί φίλοι / έτσι απλά, χωρίς λόγο
Κι’ α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει·
στάζει τη μέρα στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.
Α δεν μπορείς παρά να κλαις το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν·
θέλουν – μα δε βολεί να λησμονήσουν.
Κι ἐκεῖνα τὰ χέρια σου ὅπου θὰ τυραννιέται ὁ ἔρωτας
Κι ἐκεῖνο τὸ κοχύλι σου ὅπου θ᾿ ἀντηχεῖ τὸ Αἰγαῖο.