Είπα "θα φύγω" ανόητα πιστεύοντας ότι μπορεί κανείς να φεύγει. Αγνόησα πως τα προβλήματα μου με ακολουθούν, είναι εγώ, δε λογαριάζουν πλοία ή τρένα. Δε σκέφτηκα πως θα φουσκώσουν, θα γίνουν διπλάσια και τότε δε θα ξέρω πού να τα βάλω για να μη τα...

Είπα "θα φύγω" ανόητα πιστεύοντας ότι μπορεί κανείς να φεύγει. Αγνόησα πως τα προβλήματα μου με ακολουθούν, είναι εγώ, δε λογαριάζουν πλοία ή τρένα. Δε σκέφτηκα πως θα φουσκώσουν, θα γίνουν διπλάσια και τότε δε θα ξέρω πού να τα βάλω για να μη τα...
«Στα σκοτεινά
πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε…»
Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.
Ίσια ναι πάει ο χρόνος αλλ’ ο έρωτας κάθετα
και ή κόβονται στα δύο ή που δεν απαντήθηκαν ποτέ
Παράλληλα με την ερωτική ιστορία των δύο νέων αναδεικνύεται με γλαφυρό τρόπο η κοσμοπολίτικη ζωή των Ελλήνων στα τρία αυτά σημαντικά λιμάνια της Μεσογείου
Σ’ έβρισκα και σ’ έχανα σχεδόν αμέσως
σαν τον ήλιο που παίζει κρυφτό επί ώρες στο άδειο δωμάτιο
και προσπαθούσα και κλωτσούσα κι έξυνα τους τοίχους να βρω
κι έξυνα το δέρμα να δω-
μήπως, λέω μήπως σε κράταγα στα χέρια μου ολόκληρη
Βγάλε και το δαχτυλίδι σου –
μου πιάνει ένα δικό μου χώρο στο μικρό σου δάχτυλο.
Σε σκέφτομαι στον καναπέ εκείνο πλάι στο παράθυρο
να σκέφτεσαι τον χρόνο και τα σώματα όταν γερνούν.
Όλα αυτά είναι της φαντασίας πράματα εδώ
δεν έχουμε παρά μια δυνατή και καθαρή αιωνιότητα
“Πέρασα όλη μου τη ζωή
σ’ αυτό το ξενοδοχείο
περιμένοντας να έρθεις.”
Έχω για τη ζωή μιαν αντίληψη δραματική και ρομαντική. Ό,τι δεν αγγίζει βαθιά την ευαισθησία μου, δεν με ενδιαφέρει.
Φοβόμαστε να δείξουμε τη γύμνια μας και κρυβόμαστε πίσω από τη γύμνια των ψυχών μας.