Γυναίκες
τα κρεβάτια που σας αγαπήσαμε
είναι ποτισμένα από τα πολλά αρώματά σας
#ποίηση
Οι πληγές-Δέσποινα Γεώργα
Οι πληγές στο σώμα μου αργούν να επουλωθούν
και εγώ μένω να γίνομαι ολόκληρη ένας χάρτης, καλά σημαδεμένος
όχι για το που θέλαμε να πάμε,
μα για το που πήγαμε.
«τα ποιήματα που αγαπώ θέλω να τα ζήσω μαζί σου» | Μάτση Χατζηλαζάρου
Έλα, η μέρα είναι τόσο ωραία – τα ποιήματα που
αγαπώ θέλω να τα ζήσω μαζί σου.
“Το βράδυ έρχεται ο μπαμπάς και με μαλώνει”: νέα ποίηση, από την Σοφία Μπίσδα
Η γραφή της είναι ορμητική, γεμάτη από την καλοδεχούμενη αγουράδα και την άγρια ειλικρίνεια ενός πρώτου βιβλίου και η αγριάδα αυτή στη γραφή φέρνει κάτι που δεν έχουν ούτε φτασμένοι συγγραφείς: ορμή
“Τίποτα δεν πάει χαμένο”| Μανώλης Ρασούλης
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, είναι ένας φάρος που 49 χρόνια τώρα, βοηθάει το ταξίδι εκείνων που δεν σκύβουν το κεφάλι, εκείνων που ξέρουν να διεκδικούν τη ζωή που τους αξίζει
Ξεγυμνώνοντας τον θάνατο με την Νανά Έβερεττ
Πριν από λίγες ημέρες στα πλαίσια της παρουσίασης του βιβλίου «Ισορροπώντας στον άνεμο» του Βασίλη Λογοθέτη, είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω την ποιήτρια Νανά Έβερεττ. Η Νανά μας παρασέρνει σε ένα ταξίδι με αφετηρία την ζωή και τερματισμό τον...
Τριαντάφυλλα στο παράθυρο| Α.Εμπειρίκος
Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια.
Παρένθεση| Ι.Λειδινός
θα’θελα
να’ρχεσαι
σαν ξαφνική βροχή
Εγκατάλειψις|Κ.Π.Καβάφης
Πάρα πολύ καλαίσθητος και πάρα πολύ έξυπνος,
και νέος κοινωνίας πολύ καλής,
ήταν για να πάρει, σαν αστείως,
στο τραγικό την εγκατάλειψί του.
“Σκοτεινή μπαλάντα” του Νάσου Βαγενά
Αν και η υπομονή μου είναι πελώρια
κι η ανοχή μου δίχως όρια
με κουράζουν τα ελευθέρια ήθη:
οι ξανθιές με τα εξεζητημένα στήθη
τ’ανοιχτά πανάκριβα αυτοκίνητα,
οι εκπτώσεις, οι ευκαιρίες και τα κίνητρα.