Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια.
Μας το λέγανε από παιδιά
και τους περιγελούσαμε.
Για εμάς
είχε άρωμα κεράσι,
υφή παγωτό,
και επίγευση έρωτα.
Τώρα το εμπεδώσαμε·
δεν ήταν η κακιά η ώρα,
ούτε έτυχε έναν μονάχα χρόνο
να είναι ο Αύγουστος θανατερός.
Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια,
κανονισμένα.
Πάντα το ένα παραπάνω απ’το άλλο.
Ένα περίεργο ζύγι
να τραμπαλίζεται
αιωρούμενο
πάνω από μία θάλασσα
πάνω απ΄τα κεφάλια
ανενόχλητων λουόμενων,
ξέγνοιαστων παραθεριστών
και νεαρών ερωτευμένων
που κανείς τους δε ξέρει
πως ο μήνας αυτός
των τελευταίων υποσχέσεων
ούτε για όνειρα κάνει
ούτε για σχέδια,
παρά για βουβές παρακλήσεις
του στυλ “μη χείρον βέλτιστον”.
Αύγουστος σημαίνει
ένας άνεμος που παίρνει μακριά τα καπέλα
των ταξιδιωτών
και 31 ημέρες που παίρνουν μακριά
τους ανθρώπους μας.
Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια
Όλα τ΄άλλα συνεχίζουν να συμβαίνουν παρεμπιπτόντως.
Το όνομά μου είναι αυτό που διαβάζετε. Σπουδάζω στους Χημικούς Μηχανικούς. Ζω στην Αθήνα και το βιογραφικό μου είναι τόσο μικρό που δεν αξίζει να το παραθέσω. Σκοπός εδώ είναι να πούμε όσα δεν έχουν θέση και (φυσικά) δε χωρούν σε ένα απλό “lunch break”.
