Όσφρηση

Σήμερα στο μετρό
κάποιος φορούσε το άρωμά σου.
Ή τουλάχιστον, αυτό
που μου φέρνει στο νου εσένα΄
θυμίζει εκείνη τη βραδιά
που άφησα να δοκιμάσω.

Καλοκαίρι ήταν, έκανε ζέστη,
είχε πολύ κόσμο κι ένιωθα
την ατμόσφαιρα υγρή,
θα προτιμούσα να μη φορούσα ρούχα.
Άπλωσες το χέρι σου στη μέση μου
και ανατρίχιασα, το θυμάμαι ακόμα
το άγγιγμα σου,
καμιά φορά αν κλείσω τα μάτια
έχεις ακόμη το χέρι σου
στη μέση μου,
κι εγώ νιώθω εκείνο το κάψιμο
πάνω στο γυμνό μου δέρμα
και τα χέρια μου σφίγγονται
σε δευτερόλεπτα προς τα πλευρά μου.

Είπες  "όταν σε φιλάω μη φεύγεις",
μα να που είμαι εδώ κι ας μη με φιλάς.

Ξέρεις, είναι φορές που θα ήθελα
να μην έχω ρουθούνια.
Να μη μπορούσε το μυαλό μου
να με ξεγελάσει πως ήρθες πίσω.

σχετικά άρθρα

Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια| Χριστίνα Γιαβάσογλου

Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια| Χριστίνα Γιαβάσογλου

Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια.Μας το λέγανε από παιδιάκαι τους περιγελούσαμε.Για εμάςείχε άρωμα κεράσι,υφή παγωτό,και επίγευση έρωτα. Τώρα το εμπεδώσαμε·δεν ήταν η κακιά η ώρα,ούτε έτυχε έναν μονάχα χρόνονα είναι ο Αύγουστος θανατερός. Ο Αύγουστος έχει...

Πού πάει ο παλιός ο χρόνος; |Χριστίνα Γιαβάσογλου

Πού πάει ο παλιός ο χρόνος; |Χριστίνα Γιαβάσογλου

Πού πάει ο παλιός ο χρόνος Όταν φεύγει; Πάει σ΄ένα καταφύγιο Κάποιου βουνού δίχως όνομα Και κοιμάται σε κουκέτα Μ΄όλα τα «για πάντα» που βγήκαν ψέματα Μ΄όλα τα ακυρωμένα ταξίδια Μ΄όλες τις επιστολές που γίνανε μπάλα σ’ένα κάδο Μ΄όλες τις ξεθωριασμένες αναμνήσεις. Μια...

“Καύσωνας”

“Καύσωνας”

Φορούσε το λευκό βραχιόλι στα πόδια της και το λευκό σημάδι από κάτω μαρτυρούσε την ασπράδα που άφηνε πίσω του ο χειμώνας. Τα πρώτα καφετιά σημάδια στους ώμους, την μύτη, τον λαιμό όλα φιλιά του Ήλιου του παντοδύναμου -σιγά που θα του ξέφευγε η κόρη από τα χέρια- τόσο...

“Αγαπημένη”

“Αγαπημένη”

Αγαπημένη,η αγάπη μένεικάπου κοντά στην πορτοκαλίαπου φυτέψαμε στην αυλή σουγια να μη νιώθεις μόνη τα πρωινά. Αγαπημένη,η αγάπη μένει -για πάντα –στη μέρα που μου’φερεςένα ποτήρι νερόχωρίς να πεις τίποτα. Αγαπημένη,η αγάπη μένειστη νύχταπου ξάγρυπνη κοιτούσεςαν...