Ψάχνω τα μάτια σου. Το πρωί καθαρά. Όσο περνάει η μέρα κοκκινίζουνε. Δεν με κοιτάς πια. Κλαίω, κοπανιέμαι. Δεν με κοιτάς. Εκείνος ο γλυκός με τα γυαλάκια Με νταντεύει στωικά με ιστορίες του ζωικού βασιλείου. Αλλά εσύ δεν με κοιτάς. Tο χοντρό...
ΠΟΙΗΣΗ
Ένα κλικ από το Πάσχα στην Κέρκυρα
Η Κέρκυρα σίγουρα δεν είναι μια απλή επαρχία.Οι Κερκυραίοι έχουν οικειοποιηθεί το Πάσχα, νιώθουν ότι τους ανήκει.Η βόλτα του Αγίου τους είναι σημαντικότερη ακόμα κι απ’τα πτυχία των παιδιών τους.Τα παιδιά τους από πέντε χρονών μαθαίνουν να...
Κάτι που δεν έχεις
Η ώρα είναι 9 μμ, ημέρα Δευτέρα και εσύ χαμογελάς Η ατέλεια υπάρχει και εσύ είσαι ικανός να την αγαπήσεις ή έστω να την αντέξεις οι άνθρωποι γελιόμαστε νομίζοντας πως η αγάπη δεν περιλαμβάνει αρνήσεις Η υπομονή που δεν διαθέτεις Ο χρόνος που δεν...
Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια| Χριστίνα Γιαβάσογλου
Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια.
Μας το λέγανε από παιδιά
και τους περιγελάγαμε.
Πού πάει ο παλιός ο χρόνος; |Χριστίνα Γιαβάσογλου
Πού πάει ο παλιός ο χρόνος
Όταν φεύγει;
“Καύσωνας”
Απόλαυσε για τώρα κόρη τον καύσωνα που ξεπροβάλλει απ’ την γωνιά,
το καλοκαίρι είναι ο προστάτης των ονείρων σου.
Αργότερα, αργότερα ανησυχείς για τις ζημιές που άφησε από πίσω!
“Αγαπημένη”
Αγαπημένη,
η αγάπη μένει
στη νύχτα
που ξάγρυπνη κοιτούσες
αν αναπνέω
Όσφρηση
Σήμερα στο μετρό κάποιος φορούσε το άρωμά σου. Ή τουλάχιστον, αυτό που μου φέρνει στο νου εσένα΄ θυμίζει εκείνη τη βραδιά που άφησα να δοκιμάσω. Καλοκαίρι ήταν, έκανε ζέστη, είχε πολύ κόσμο κι ένιωθα την ατμόσφαιρα υγρή, θα προτιμούσα να μη φορούσα...
Παράξενη Πρωτομαγιά|Γιάννης Ρίτσος
Παράξενη πρωτομαγιά
μ’ αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια
ηρθ’ ο καιρός του «έχε γεια»
τι να την κάνεις πια την περηφάνια.
Βία
Μαύρες σακούλες γεμάτες απωθημένα Κρέμονται απ’τα χέρια των ματιών σου Αυτό είναι βία Τα διογκωμένα μονοπάτια που διαγράφονται στα χέρια σου Αυτό είναι βία Βία είναι τα μαύρα σου γυαλιά Κάλυμμα στα μισόκλειστα παράθυρα της ψυχής σου Βία ονομάζεται...