Αν και η υπομονή μου είναι πελώρια
κι η ανοχή μου δίχως όρια
με κουράζουν τα ελευθέρια ήθη:
οι ξανθιές με τα εξεζητημένα στήθη
τ’ανοιχτά πανάκριβα αυτοκίνητα,
οι εκπτώσεις, οι ευκαιρίες και τα κίνητρα.
ΠΟΙΗΣΗ
Φυγείν αδύνατον
Είπα "θα φύγω" ανόητα πιστεύοντας ότι μπορεί κανείς να φεύγει. Αγνόησα πως τα προβλήματα μου με ακολουθούν, είναι εγώ, δε λογαριάζουν πλοία ή τρένα. Δε σκέφτηκα πως θα φουσκώσουν, θα γίνουν διπλάσια και τότε δε θα ξέρω πού να τα βάλω για να μη τα...
Ο τελευταίος σταθμός| Γ.Σεφέρης
«Στα σκοτεινά
πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε…»
Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.
Εκείνο που δεν γίνεται| Οδυσσέας Ελύτης
Ίσια ναι πάει ο χρόνος αλλ’ ο έρωτας κάθετα
και ή κόβονται στα δύο ή που δεν απαντήθηκαν ποτέ
Χωρίς εσένα|Θάνος Ανεστόπουλος
Χωρίς εσένα το ρίγος, ο φόβος, η απόγνωση
Χωρίς εσένα όλα τα πράγματα σημαίνουν θάνατο
Χωρίς εσένα που τέμνεις τα νερά με τη φωτιά
Οι αγκαλιές του Σεπτέμβρη| Χριστίνα Γιαβάσογλου
Οι αγκαλιές του Σεπτέμβρη
οφείλουν να’ναι πιο φαρδιές.
Κρεβάτια
Τα ακατάστατα κρεβάτια μας Σιγοψιθυρίζουν νότες ευτυχίας Τα πρωινά παρ’ όλα αυτά ξυπνάμε Κάνοντας τις ίδιες μηχανικές κινήσεις Ίσιο σεντόνι Μαξιλάρι στην ευθεία Κάλυμμα των νυχτερινών μας πόθων τα παπλώματα Αριστοτεχνικά τακτοποιούμε το άτακτο...
Το κρυφτό του ήλιου-Δέσποινα Γεώργα
Σ’ έβρισκα και σ’ έχανα σχεδόν αμέσως
σαν τον ήλιο που παίζει κρυφτό επί ώρες στο άδειο δωμάτιο
και προσπαθούσα και κλωτσούσα κι έξυνα τους τοίχους να βρω
κι έξυνα το δέρμα να δω-
μήπως, λέω μήπως σε κράταγα στα χέρια μου ολόκληρη
Μεσημέρι Αυγούστου| Γιάννης Ρίτσος
Βγάλε και το δαχτυλίδι σου –
μου πιάνει ένα δικό μου χώρο στο μικρό σου δάχτυλο.
Η ταβέρνα της Τζαμάικα|Μαρία Λαϊνά
Σε σκέφτομαι στον καναπέ εκείνο πλάι στο παράθυρο
να σκέφτεσαι τον χρόνο και τα σώματα όταν γερνούν.
Όλα αυτά είναι της φαντασίας πράματα εδώ
δεν έχουμε παρά μια δυνατή και καθαρή αιωνιότητα