Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου. Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου, Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου, Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό, Και να σου δίνω τα ρούχα μου, και να σου λέω πόσο μ”...

Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου. Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου, Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου, Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό, Και να σου δίνω τα ρούχα μου, και να σου λέω πόσο μ”...
Κι αν γύριζε ο χρόνος πίσω στην αρχήόπως γυρίζει πίσω μια βιντεοκασέτατο ίδιο αδέξια, με την ίδια ταραχήτα ίδια θα κάναμε, ασ’ τα και γάμησέ τα. *Από τον τόμο με τα ποιήματα του Τίτου Πατρίκιου για την περίοδο 1959-2017, εκδόσεων...
Δως μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου.Σ’ έβρισκα, αγαπημένη,στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων.Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μουείχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου αγαπημένη μου. Ύστερα έρχόταν η βροχή.Mα έγραφα σ’ όλα μας τα χνωτισμένα...
Ο σερβιτόρος στο μπαρ όπου αγαπώ, γράφω, ονειρεύομαι, σκέφτομαι, βαριέμαι, σε περιμένω· το δεύτερο σπίτι μου αν ήμουν μια συγγραφέας της μόδας, μια bourgeoise της μόδας μια τενίστρια ή μια παρουσιάστρια της τηλεόρασης. Ο σερβιτόρος του μπαρ μου...
Δεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανες
μέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σου,
ακόμα και τότε ψέλνεις τον εθνικό ύμνο
ανάμεσα στα δόντια σου
Στροβίλιζαν τα όνειρα
πάνω σ αλογάκια και άμαξες
Γελούσαμε
καπνίζαμε
Τα τελευταία λόγια μεταφέρονται
όπως οι γερτοί κουβάδες με νερό σε μια τυπική καλοκαιρινή φωτιά.