Μαύρες σακούλες γεμάτες απωθημένα Κρέμονται απ’τα χέρια των ματιών σου Αυτό είναι βία Τα διογκωμένα μονοπάτια που διαγράφονται στα χέρια σου Αυτό είναι βία Βία είναι τα μαύρα σου γυαλιά Κάλυμμα στα μισόκλειστα παράθυρα της ψυχής σου Βία ονομάζεται...
#Ρωξάνη Τσώνη
I’ll be home for Christmas
Στο τρίτο στενό παράλληλα της κεντρικής λεωφόρου-σχεδόν πάνω στην στροφή-στέκει ένα ψηλό γκριζωπό κτήριο. Έχει περίεργο πρόσωπο, αμφιθυμικό θα έλεγε κανείς. Τα ματόκλαδά του, κόκκινα στο χρώμα, καλύπτουν αρμονικά το πάνω μέρος των ματιών του. Η...
Ξεγυμνώνοντας τον θάνατο με την Νανά Έβερεττ
Πριν από λίγες ημέρες στα πλαίσια της παρουσίασης του βιβλίου «Ισορροπώντας στον άνεμο» του Βασίλη Λογοθέτη, είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω την ποιήτρια Νανά Έβερεττ. Η Νανά μας παρασέρνει σε ένα ταξίδι με αφετηρία την ζωή και τερματισμό τον...
Ένα κλικ για την αγάπη που δεν σβήνει
Δε ζήτησα πολλά,
μόνο αν γεράσω,
να υπάρχει ένας άνθρωπος
να πει πως μου πάνε τα γκρίζα”
Κάστρα
Όταν τα καλοκαίρια καθόσουν στην παραλία συνήθιζες να χτίζεις κάστρα στην άμμο. Κάποιες φορές το κύμα συνήθιζε να στα χαλάει. Τότε πονούσες, όμως ήξερες βαθιά μέσα σου πως αυτή είναι η φυσική συνέχεια των πραγμάτων. Και ήξερες πως μέχρι το κύμα να...
Σκιές
Ό,τι αποκαλούμε πρόοδο, έλεγε ο Walter Benjamin, είναι εκείνη η τρομερή θύελλα που ωθεί ασταμάτητα προς το μέλλον, την ίδια στιγμή που τα ερείπια συσσωρεύονται μέχρι τον ουρανό. Ανάμεσα σ’ αυτά τα ερείπια βρίσκονται και οι τοξικομανείς,...
Bacurau, ένας άλλος κόσμος
Οι σκηνοθέτες Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου και Ζουλιάνο Ντορνέλες ζουν σε μία χώρα υπό το καθεστώς του φασίστα Ζαΐρ Μπολσονάρου, με το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να επιβιώνει κάτω από το όριο της φτώχειας και υφιστάμενο μία πληθώρα κοινωνικών...
Το μπαλκόνι μου
11:56 μ.μ Τα μισά φώτα έχουν σβήσει Τα μισά μπαλκόνια έχουν σκοτεινιάσει Υπάρχουν ακόμη ορισμένα Που λάμπουν διστακτικά Η θέα απ’ το μπαλκόνι μου Θυμίζει ανθρώπινες ψυχές Άλλες κοιμούνται ήσυχα Άλλες ξαγρυπνούν Άλλες ανάβουν και σβήνουν φώτα όλο το...
Απολογισμός
Συλλέγοντας τις τελευταίες ημέρες κάποιες στιγμές ήθελα να γράψω ένα ποίημα. Προσπαθούσα ώρες αλλά καθόλου δεν μπόρεσα να αποδώσω με λέξεις τα συναισθήματα που ένιωθα. Έφταιγε νομίζω το πραγματικό, δηλαδή η γνήσια, η ατόφια αίσθηση έξαρσης και...
Χρόνος | Ρωξάνη Τσώνη
Κάναμε τον χρόνο ζητιάνο
Κουβαλητή ανεκπλήρωτων επιθυμιών
Ανειλημμένων υποσχέσεων
Και κλεμμένων ονείρων