Bacurau, ένας άλλος κόσμος

Οι σκηνοθέτες Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου και Ζουλιάνο Ντορνέλες ζουν σε μία χώρα υπό το καθεστώς του φασίστα Ζαΐρ Μπολσονάρου, με το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να επιβιώνει κάτω από το όριο της φτώχειας και υφιστάμενο μία πληθώρα κοινωνικών ανισοτήτων, την Βραζιλία. Μέσω της ταινίας τους «Bacurau», δημιουργούν μία βαθιά πολιτική αλληγορία, καταφέρνοντας να συγκρίνουν το Bacurau, ένα φανταστικό και απομονωμένο ορεινό χωριό της Βραζιλίας με την πραγματική Βραζιλία, την Βραζιλία του σήμερα. Η ταινία κέρδισε το Βραβείο Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών του 2019.

Συνδυάζοντας κοινωνικά, επιστημονικής φαντασίας, δραματικά και γουέστερν στοιχεία, το «Bacurau» αποτελεί μία γερή γροθιά στο πρόσωπο του φασισμού, του ρατσισμού και του διαρκώς διαφημιζόμενου από τους δημιουργούς του συστήματος, ατομικισμού. Οι κάτοικοι του μητριαρχικού χωριού μόλις έχουν βιώσει τον θάνατο της Καρμελίτα, της ηγέτιδας-συμβόλου τους, όταν δέχονται μία σειρά ανεξήγητων επιθέσεων από μία μυστικιστική νεοναζιστική οργάνωση. Στόχος της ομάδας αυτής είναι να σκοτώσουν όσους περισσότερους ντόπιους μπορούν, κερδίζοντας πόντους για τον κάθε φόνο που διαπράττουν. Σύνδεση των πάντων με το κέρδος, ατομικισμός, κύριο στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος και των φασιστικών του αποκυημάτων. Από την άλλη, οι κάτοικοι του χωριού αντιστέκονται σθεναρά με μία απόλυτα οργανωμένη και συλλογική αντίσταση. Μέχρι την επίθεση, συνυπάρχουν αρμονικά, ζώντας σε συμπαιγνία με την φύση, χωρίς ηγέτες, χωρίς ανταγωνισμούς και συμφέροντα, με μοναδικό γνώμονα την ένωσή τους, η οποία θυμίζει συγχορδία κινούμενη από έναν αόρατο μαέστρο.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας είναι το ψυχοτρόπο φάρμακο το οποίο λαμβάνουν οι κάτοικοι του χωριού πριν αλλά και κατά την διάρκεια της αντίστασης. Πρόκειται για μία πράξη η οποία συμβολίζει ακριβώς την αναδιάρθρωση του συστήματος και της κοινωνίας. Την εκ βάθρων αλλαγή της πραγματικότητας. Δεν αφορά καθόλου την προώθηση του ναρκωτικού αυτού καθεαυτού, αλλά την προσπάθεια ανάδειξης της άποψης πως το σύστημα αυτό, ποτέ δεν θα βελτιωθεί ή θα αναβαθμισθεί με κάτι λιγότερο από την ίδια την εκρίζωσή του και την δημιουργία ενός νέου τρόπου ζωής.

Με υπέροχα σκηνικά και ποικίλους συμβολισμούς, το «Bacurau» αποτελεί ένα κινηματογραφικό δημιούργημα που μας παροτρύνει να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε.

σχετικά άρθρα

Ο Π.Ε.Δημητριάδης θέλει να παντρευτεί (πριν πεθάνει)

Ο Π.Ε.Δημητριάδης θέλει να παντρευτεί (πριν πεθάνει)

Συνέντευξη: Χριστίνα Γιαβάσογλου, Γεωργία Δρακάκη Μ΄αρέσει που η συνέντευξή μας με τον Π.Ε.Δημητριάδη δημοσιεύεται μέσα στην Εβδομάδα των Παθών, Απρίλιο του 2025. Όσο γράφω την εισαγωγική παράγραφο στην τηλεόραση παίζει η Ακολουθία του Νυμφίου. Ο Παντελής έχει μια...

Ο Βασίλης Καζούλης και ο Θωμάς Φώτης ανοίγουν “Βαθιά Αγκαλιά”

Ο Βασίλης Καζούλης και ο Θωμάς Φώτης ανοίγουν “Βαθιά Αγκαλιά”

Ο Βασίλης Καζούλης δεν χρειάζεται συστάσεις: η φωνή του και τα τραγούδια του έχουν σφραγίσει εποχές αθωότητας, χρόνια παλιών ερώτων και αστικών περιπλανήσεων στην γραμμή Βικτώρια Πειραιά. Λίγο πριν φύγει ο φετινός χειμώνας, ο Καζούλης γράφει και παραδίδει ένα τραγούδι...

“Εδώ μιλάνε για λατρεία”: μια γοητευτική ιστορίας πλάκας κι ευαισθησίας

“Εδώ μιλάνε για λατρεία”: μια γοητευτική ιστορίας πλάκας κι ευαισθησίας

Μια μπάντα από την Κέρκυρα γίνεται γνωστή σε όλη την Ελλάδα, εισπράττοντας θαυμασμό αλλά και χλευασμό. Αυτή είναι η γοητευτική ιστορία των Κόρε. Ύδρο. Ποιητικοί, δραματικοί, αστείοι, παιδιά του Mtv με φόντο την Κέρκυρα, οι Κόρε. Ύδρο. απασχόλησαν όσο λίγες μπάντες την...

ΑΤΑΚΑ 2025: Ένα “πανοραμικό” φεστιβάλ για την ελληνόφωνη δραματουργία

ΑΤΑΚΑ 2025: Ένα “πανοραμικό” φεστιβάλ για την ελληνόφωνη δραματουργία

ΠΟΥ: Δημοτική Αγορά Κυψέλης ΠΟΤΕ: 29 & 30 Μαρτίου Τι είδους θέατρο γράφεται σήμερα; Και τι ανεβαίνει; Μέσα από ποιες διαδικασίες και συνθήκες παράγεται η θεατρική γραφή; Πώς διαμορφώνεται το επάγγελμα του θεατρικού συγγραφέα; Σε αυτά και ακόμα περισσότερα...