Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια.
Μας το λέγανε από παιδιά
και τους περιγελάγαμε.
#ποιήματα
Πού πάει ο παλιός ο χρόνος; |Χριστίνα Γιαβάσογλου
Πού πάει ο παλιός ο χρόνος
Όταν φεύγει;
“Αγαπημένη”
Αγαπημένη,
η αγάπη μένει
στη νύχτα
που ξάγρυπνη κοιτούσες
αν αναπνέω
Όσφρηση
Σήμερα στο μετρό κάποιος φορούσε το άρωμά σου. Ή τουλάχιστον, αυτό που μου φέρνει στο νου εσένα΄ θυμίζει εκείνη τη βραδιά που άφησα να δοκιμάσω. Καλοκαίρι ήταν, έκανε ζέστη, είχε πολύ κόσμο κι ένιωθα την ατμόσφαιρα υγρή, θα προτιμούσα να μη φορούσα...
“Ο ποιητής είναι ένας ευτυχής δέκτης ραδιοσημάτων” | Παυλίνα Παμπούδη
Εντάξει, ας μην παρατραβήξουμε την παρομοίωση, ας περιοριστούμε μόνο στο πως αγαπιόμαστε με την Ποίηση όπως οι παιδικοί φίλοι / έτσι απλά, χωρίς λόγο
Τελευταίος Σταθμός|Γιώργος Σεφέρης
Κι’ α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει·
στάζει τη μέρα στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.
Λήθη |Λορέντζος Μαβίλης
Α δεν μπορείς παρά να κλαις το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν·
θέλουν – μα δε βολεί να λησμονήσουν.
Ἡλικία τῆς γλαυκῆς θύμησης |Οδυσσέας Ελύτης
Κι ἐκεῖνα τὰ χέρια σου ὅπου θὰ τυραννιέται ὁ ἔρωτας
Κι ἐκεῖνο τὸ κοχύλι σου ὅπου θ᾿ ἀντηχεῖ τὸ Αἰγαῖο.
“Γυναίκες που αγαπήσαμε”|Χριστίνα Γιαβάσογλου
Γυναίκες
τα κρεβάτια που σας αγαπήσαμε
είναι ποτισμένα από τα πολλά αρώματά σας
Οι πληγές-Δέσποινα Γεώργα
Οι πληγές στο σώμα μου αργούν να επουλωθούν
και εγώ μένω να γίνομαι ολόκληρη ένας χάρτης, καλά σημαδεμένος
όχι για το που θέλαμε να πάμε,
μα για το που πήγαμε.