Ἡλικία τῆς γλαυκῆς θύμησης |Οδυσσέας Ελύτης

Ἐλαιῶνες κι ἀμπέλια μακριὰ ὡς τὴ θάλασσα

Κόκκινες ψαρόβαρκες μακριὰ ὡς τὴ θύμηση

Ἔλυτρα χρυσὰ τοῦ Αὐγούστου στὸν μεσημεριάτικο ὕπνο

Μὲ φύκια ἢ ὄστρακα. Κι ἐκεῖνο τὸ σκάφος

Φρεσκοβγαλμένο, πράσινο, ποὺ διαβάζεις ἀκόμη

στὴν εἰρήνη τὸν κόλπου τῶν νερῶν ἔχει ὁ Θεός.

Περάσανε τὰ χρόνια φύλλα ἢ βότσαλα

Θυμᾶμαι τὰ παιδόπουλα τοὺς ναῦτες ποὺ ἔφευγαν

Βάφοντας τὰ πανιὰ σὰν τὴν καρδιά τους

Τραγουδοῦσαν τὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα.

Κι εἶχαν ζωγραφιστοὺς βοριάδες μὲς στὰ στήθια.

Τί γύρευα ὅταν ἔφτασες βαμμένη ἀπ᾿ τὴν ἀνατολὴ τὸν ἥλιου

Μὲ τὴν ἡλικία τῆς θάλασσας στὰ μάτια

Καὶ μὲ τὴν ὑγεία τὸν ἥλιου στὸ κορμὶ – τί γύρευα

Βαθιὰ στὶς θαλασσοσπηλιὲς μὲς στὰ εὐρύχωρα ὄνειρα

Ὅπου ἄφριζε τὰ αἰσθήματά του ὁ ἄνεμος;

Ἄγνωστος καὶ γλαυκὸς χαράζοντας στὰ στήθια μου

τὸ πελαγίσιο του ἔμβλημα.

Μὲ τὴν ἄμμο στὰ δάχτυλα ἔκλεινα τὰ δάχτυλα

Μὲ τὴν ἄμμο στὰ μάτια ἔσφιγγα τὰ δάχτυλα

Ἦταν ἡ ὀδύνη

Θυμᾶμαι ἦταν Ἀπρίλης ὅταν ἔνιωθα πρώτη

φορᾶ τὸ ἀνθρώπινο βάρος σου.

Τὸ ἀνθρώπινο σῶμα σου πηλὸ κι ἁμαρτία

Ὅπως τὴν πρώτη μέρα μας στὴ γῆ.

Γιόρταζαν οἱ ἀμαρυλλίδες – Μὰ θυμᾶμαι πόνεσες

Ἤτανε μία βαθιὰ δαγκωματιὰ στὰ χείλια

Μία βαθιὰ νυχιὰ στὸ δέρμα κατὰ κεῖ ποὺ

χαράζεται παντοτινὰ ὁ χρόνος.

Σ᾿ ἄφησα τότες

Καὶ μία βουερὴ πνοὴ σήκωσε τ᾿ ἄσπρα σπίτια

Τ᾿ ἄσπρα αἰσθήματα φρεσκοπλυμένα ἐπάνω

Στὸν οὐρανὸ ποὺ φώτιζε μ᾿ ἕνα μειδίαμα.

Τώρα θά ῾χω σιμά μου ἕνα λαγήνι ἀθάνατο νερό

Θά ῾χω ἕνα σχῆμα λευτεριᾶς ἀνέμου ποὺ κλονίζει

Κι ἐκεῖνα τὰ χέρια σου ὅπου θὰ τυραννιέται ὁ ἔρωτας

Κι ἐκεῖνο τὸ κοχύλι σου ὅπου θ᾿ ἀντηχεῖ τὸ Αἰγαῖο.

(Προσανατολισμοί) ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

σχετικά άρθρα

KLER: “Το αυτοπορτραίτο είναι μια διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης”

KLER: “Το αυτοπορτραίτο είναι μια διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης”

Την έκφραση "μια εικόνα χίλιες λέξεις" την έχω πει στη ζωή μου μετρημένες φορές. Το παραδέχομαι σε παρέες-με ντροπή σχεδόν-ότι από ζωγραφική σκαμπάζω ελάχιστα πράγματα, γεγονός περίεργο για έναν άνθρωπο που πιστεύει ότι η Τέχνη σε κάθε μορφή της είναι οξυγόνο, φαγητό...

21/3/2025: Το ΕΚΠΑ σας καλεί να γιορτάσετε την ημέρα Ποίησης-Δηλώσεις συμμετοχής για έργα

21/3/2025: Το ΕΚΠΑ σας καλεί να γιορτάσετε την ημέρα Ποίησης-Δηλώσεις συμμετοχής για έργα

Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο πλαίσιο του κύκλου επιμορφωτικών, πολιτιστικών και καλλιτεχνικών δράσεων υπό τον γενικό τίτλο «Το ΕΚΠΑ στην Πόλη», συνδιοργανώνει με τον Δήμο Αθηναίων, για δεύτερη χρονιά, «Μαραθώνιο Ποίησης», στα Προπύλαια του...

«Όταν η θεμελιώδης Χημεία μού εξήγησε τους γάμους»

«Όταν η θεμελιώδης Χημεία μού εξήγησε τους γάμους»

Είμαστε στον αγαπημένο Πειναλέοντα της Μαυρομιχάλη. Σ΄ένα τραπέζι όπως πάντα, είναι η παρέα των μουσικών. Παίζουν τα πρώτα ακόρντα από το «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες» της Κουμιώτη. Ακαριαία γυρνάει στο μυαλό μου μια σκέψη που τρίβεται εκεί μέσα καιρό τώρα....

Ως εδώ Μαριάν| Λέοναρντ Κοέν

Ως εδώ Μαριάν| Λέοναρντ Κοέν

Έλα στο παράθυρο αγαπούλα μου, Θέλω να προσπαθήσω να διαβάσω το χέρι σου. Παλιά νόμιζα ότι ήμουν κάτι σαν γυφτάκι, πριν σ΄αφήσω να με πάρεις σπίτι σου. Ως εδώ Μαριάν, Καιρός ν΄αρχίσουμε να γελάμε και να κλαίμε, Να κλαίμε και να γελάμε για όλα αυτά ξανά. Το ξέρεις ότι...