Μια εβδομάδα τώρα τριγυρνάει μέσα στο μυαλό μου και δε με αφήνει. «Γράψε κάτι. Κι ας βγει βλακεία, απλώς γράψε». Είναι σαν μια υποχρέωση που έχεις στο νου σου πως πρέπει να διεκπαιρεώσεις, συνοδευόμενη από μια ανεπαίσθητη ντροπή για τις...
Μια εβδομάδα τώρα τριγυρνάει μέσα στο μυαλό μου και δε με αφήνει. «Γράψε κάτι. Κι ας βγει βλακεία, απλώς γράψε». Είναι σαν μια υποχρέωση που έχεις στο νου σου πως πρέπει να διεκπαιρεώσεις, συνοδευόμενη από μια ανεπαίσθητη ντροπή για τις...
Οι γυναίκες που το 2020 μίλησαν μαζικά και δημόσια για την έμφυλη κακοποίηση που υπέστησαν ανά τα χρόνια, στο χώρο του θεάτρου και όχι μόνο, σαφώς είχε θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία μας η οποία αντανακλαστικά έσπευσε να καταδικάσει τους θύτες και...
Με ξέχασες μήπως; Θυμήσου τις μέρες που φεύγαμε χώρια άσκοπα λόγια φέρουν μικρόβια πνίγομαι μες στα καλώδιαμόνο στα ζόρια σπρώχνω τα όριατί έμεινε – τίποταβία, συνείδηση, κίνηση κι ύστερα θάνατος απ'τη γονόρροια. Μέρες χαμένες στο χτεςβαφτίσαμε τη...
"Κάθε πρωί, καθώς ετοιμαζόμουν στο μπάνιο, επαναλάμβανα αυτή τη φράση ασταμάτητα, τόσες φορές ώστε κατέληγε να χάνει το νόημά της, να μην είναι πια παρά μια διαδοχή από συλλαβές, από ήχους. Σταματούσα και ξανάρχιζα Σήμερα θα γίνω σκληρός. Το...
Του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου (Σατανάς: η ξαφνική διαύγεια με την οποία θυμάσαι πράγματα παλιά και άχρηστα, που μόνο εσύ θυμάσαι.) Το φως στην οροφή ενός αεροδρομίου στις 10 το πρωί μου θύμισε τη μέρα που η βάρκα «Αγγέλικα» έφτασε θριαμβικά στον...
Είναι το τέταρτο από τα δεκαοχτώ νουάρ μυθιστορήματα του Ramon Diaz Eterovic στο οποίο ο ντεντέκτιβ Ερέδια παίρνει το ρόλο του πρωταγωνιστή και του αφηγητή: Ιδεολόγος, ρομαντικός, βαθιά αντικαθεστωτικός και απογοητευμένος από την αδικία που...
Μέρες στριφογυρίζει στο κεφάλι μου η όλη ιστορία με το λάιβ του Λεξ και ακόμα δεν έχω καταφέρει να την καταπιώ.Δεν τόλμησα να γράψω κάτι σχετικό διότι από το ξημέρωμα κι όλας της 4ης Ιουλίου το ζήτημα είχε ήδη υπερκορεστεί στο δημόσιο διάλογο:...
Δεν επιτρέπεται να πεθάνουμε τώρα που ο Αύγουστος μας περιμένει να τον ζήσουμε και όλες οι παραλίες του κόσμου μας περιμένουν να αγαπηθούμε. Μην τυχόν και ακουμπήσεις την μπρίζα με βρεγμένα χέρια αφηρημένη.Και να περπατάς προσεκτικάμη μου...
Όμως εδώ τελείωσα. Ώρα να φύγω.Όπως θα φύγετε κάποτε κι εσείς.Και τα φαντάσματα της ζωής μου θα μ’ αναζητούν τώρα τρέχοντας μες στη νύχτα και τα φύλλα θα ριγούν και θα πέφτουν.Έτσι συνήθως έρχεται το φθινόπωρο.Γι’ αυτό, σας λέω, ας κοιτάξουμε τη...
Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθιαΚαι του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλίΓια τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκοΜα στο παιδί δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθιαΤώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώΛέω το σκύλο σκύλο, το...