Με ξέχασες μήπως;
Θυμήσου τις μέρες που φεύγαμε χώρια
άσκοπα λόγια φέρουν μικρόβια
πνίγομαι μες στα καλώδια
μόνο στα ζόρια σπρώχνω τα όρια
τί έμεινε – τίποτα
βία, συνείδηση, κίνηση κι ύστερα θάνατος απ’τη γονόρροια.
Μέρες χαμένες στο χτες
βαφτίσαμε τη θλίψη αντίδραση
έχει μεγάλο τίμημα η ύπαρξη όταν γνωρίζεις στ’αλήθεια τί θες
μόνο ενοχές
όπου γυρίσω το βλέμμα μου βλέπω το θάνατο
γάμα το
έχουν δυο κόρες τα μάτια μου
όμως οι κόρες τους είναι ορφανές.
Πληγή σε αργή κίνηση| Phonotribe
Click Info
Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν είναι τέσσερις ή δύο οι άνθρωποι στη φωτογραφία.
Ας υποθέσουμε ότι είναι δύο
και ότι αυτό είναι το περπάτημά τους σε αργή κίνηση.
Κι ας περπατάνε βιαστικά.
Ευχαριστούμε τον Παναγιώτη Παπαθεοδώρου για το κλικ.