"Ακούει δυνατά κλασική μουσική. Θέλει να καθαρίσει το μυαλό του. Θα μπορούσε να το αφαιρέσει από το κεφάλι του και να το βουτήξει σε θαλασσινό νερό ή να το αφήσει για κάποιες ώρες σε ένα δάσος. Προτίμησε το ανώδυνο ο φλώρος." Το 550 είναι ένα...
Ο Επιτάφιος του Γιάννη Ρίτσου
Θεσσαλονίκη. Μάης τοῦ 1936. Μιὰ μάνα, καταμεσὶς τοῦ δρόμου, μοιρολογάει τὸ σκοτωμένο παιδί της. Γύρω της καὶ πάνω της, βουΐζουν καὶ σπάζουν τὰ κύματα τῶν διαδηλωτῶν – τῶν ἀπεργῶν καπνεργατῶν. Ἐκείνη συνεχίζει τὸ θρῆνο της. Έτσι προλογίζει ο μεγάλος...
Φευγιό| Στέλλα Παναγούλη
Θα σε φωνάζω φευγιόώστε κάθε φορά που θα φεύγειςθα ξεγελώ την πίκρα μουθα γελώ συνωμοτικά με τον εαυτό μουκαι θα τον συγχαίρωγια το πετυχημένο παρατσούκλι που σου έδωσα.Δισύλλαβο σαν το όνομά σου. Θα σε φωνάζω φευγιόγια να σου προσδώσω αυτή την...
Ένα κλικ με τα χελωνάκια
Καιρός είναι άλλωστε ν’ αφήσουμετα όνειρα, σαν μια φούχτα άμμοπου τη ρίχνουμε πίσω μας. Αρκείπως αυτός ο παράδοξα όμορφοςκόσμος μάς μάγεψε. Μεθύσαμεθάλασσα!Τόσο η ψυχή μου όσοκ’ εσύ, τον γιομίσαμε κύματα. Από τη συλλογή Συνάντηση με τη...
Προσωπικό- Μιχάλης Γκανάς
Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνειμέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή δεν αξίζει τον κόπο.Επειδή σ' αγάπησα και σ' αγαπώ ακόμηκι ας μην είναι όπως παλιά,δε θα πει πως πέθανε η αγάπη,κουράστηκε ίσως, σαν καθετί που ανασαίνει.Επειδή περνάς...
Ένα κλικ στο Γκύζη
Κι άλλη Άνοιξη εφέτος κι άλλη- Στη δράκαινα διάρκεια-διαλεκτική... Κι άλλα πλήγματα στο στήθος κι άλλα Φονικά διάτορα εικοσιτετράωρα. Στο κάπνισμα γρήγορα - να υπάρχουμε δήθεν άτρωτοι. Απόσπασμα από το ποιήμα "Να γύριζα στο τίποτα" του Ν. Καρούζου...
Ένα κλικ για ένα λάιβ
Έχουν ελπίδα γι'άλλη Γη αυτά τα λόγιαΌπως τα νανουρίσματα μεταναστών σε υπόγειαΣαν το σύνθημα στον τοίχο που ξέβαψε με τα χρόνιαΣαν εκείνη που σε ξέχασε και ξέχασες το χρώμα.Να'ναι καλά το ραπ και η ψυχική υγεία μαςΓια όσους στέκονται δίπλα μας να...
Κυριακές στην Αθήνα με δωρεάν εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δράσεις για παιδιά και γονείς
Από τον Μάρτιο μέχρι και τον Νοέμβριο, σε εννέα διαφορετικά σημεία πολιτισμού στην πόλη, τα παιδιά μπορούν να γνωρίσουν -μέσα από τη διάδραση και το παιχνίδι- το θέατρο, τις τέχνες, τα μουσεία, το περιβάλλον, το βιβλίο, τη διατροφή, τη...
Νικάμε, και η γη δε μας χωράει!
Γράφει η Στέλλα Παναγούλη Είναι στιγμές της σύγχρονης ελληνικής «ιστορίας» που στεναχωριέμαι που ήμουν μικρή (ή αγέννητη) και δεν τις έζησα. Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό; Η στιγμή που άλλαξε ο χρόνος και μπήκε το 2000, και η νύχτα...
Η Ιζαμπέλ Αλιέντε, οι γυναίκες της ψυχής της και ο φεμινισμός
Από τη Σώτη Τριανταφύλλου «Δεν υπερβάλλω όταν λέω πως ήμουν φεμινίστρια από τότε που πήγαινα στο νηπιαγωγείο», γράφει η Ιζαμπέλ Αλιέντε. Ίσως γι’ αυτό πολλές γυναίκες σαν εμένα δεν υπήρξαμε ποτέ φεμινίστριες· ο φεμινισμός βρισκόταν πίσω μας. Είχαν...