Εσύ έβαζες βιαστικά το φόρεμά σου
«Έχει ψύχρα απόψε!»
κι άνοιξες την πόρτα στο άπειρο.
Εγώ έμεινα να σε κοιτώ να φεύγεις
στάμπα στην πόρτα έκαμαν τα δάχτυλά σου,
το άρωμά σύννεφο πίσω στον αέρα
με τυραννούσε! Κι εγώ-
Εγώ έμενα να σε κοιτώ να φεύγεις
χόρευε ακόμα το ύφασμα απ’ το παλτό σου
τρίβονταν μεταξύ τους ακόμα οι κάλτσες.
«Έχει ψύχρα απόψε!»
Κι άνοιξα το παράθυρο
έτσι απλά, σαν μόλις να θυμήθηκα
πως μπήκε ο χειμώνας.
Ως απόφοιτη της Κλασικής Φιλολογίας Αθήνας και νυν μεταπτυχιακή της Δημιουργικής γραφής και λογοτεχνίας θα έλεγε κανείς πως η αγάπη για το γράψιμο και το διάβασμα ήταν λίγο-πολύ αναπόφευκτη. Όπως εξίσου αναπόφευκτη ήταν και η συνάντηση μας εδώ.
