Γδύνoντας ένα όνειρο|Ρωξάνη Τσώνη

Πολύχρωμα τα όνειρά μας

Ταινίες προβαλλόμενες σε φόντο γκρι

Τις Κυριακές συχνάζουν στα καφενεία

Και τα βράδια αναστενάζουν σε μονά κρεβάτια

Απογοητευμένοι-ρομαντικοί τα όνειρά μας

Διασχίζουνε τους δρόμους πουλώντας τριαντάφυλλα

Με ένα μικρό διαμαντάκι κάτω απ’την γλώσσα τους

Που τ’αφήνουν κάθε βράδυ στα χέρια ενός παιδιού

Ξεπεσμένα αστέρια τα όνειρά μας

Κολυμπούν στην θάλασσα και παρασύρονται από τα πλοία

Τους κάνουμε σινιάλο κάθε μέρα στην πόλη, αλλά αλλάζουν σοκάκι

Μόνο όταν όλοι μαζί πάψαμε να τα κοιτάμε και κολυμπήσαμε στο βυθό τους…

Τότε νιώσαμε το νερό που πάφλαζε κάτω απ’ τα σκέλια μας

Τον ήλιο που έκαιγε τα μέτωπά μας

Και το αλάτι που έλιωνε στους κάλυκές μας

Τότε και μόνο τότε

Καταφέραμε να τα δούμε ολόγυμνα

Και τότε μόνο, μπορέσαμε να τα αγγίξουμε

Τα αφήσαμε και προχωρήσαμε με αλμυρές αναμνήσεις στα γυμνά κορμιά μας

Και τότε συλλογιστήκαμε σιωπηλά την καθαρή αξία τους

Μικρά και μεγάλα-δεν μας ένοιαξε-

Αρκεί που ήταν απογυμνωμένα από όλες τις μορφές αναγκών μας

Κερδοσκοπία, Ματαιοδοξία και Απληστία

Το μόνο που μας έμεινε τότε ήταν το σώμα των ονείρων μας

Που έγινε σώμα δικό μας

σχετικά άρθρα

Πού πάει ο παλιός ο χρόνος; |Χριστίνα Γιαβάσογλου

Πού πάει ο παλιός ο χρόνος; |Χριστίνα Γιαβάσογλου

Πού πάει ο παλιός ο χρόνος Όταν φεύγει; Πάει σ΄ένα καταφύγιο Κάποιου βουνού δίχως όνομα Και κοιμάται σε κουκέτα Μ΄όλα τα «για πάντα» που βγήκαν ψέματα Μ΄όλα τα ακυρωμένα ταξίδια Μ΄όλες τις επιστολές που γίνανε μπάλα σ’ένα κάδο Μ΄όλες τις ξεθωριασμένες αναμνήσεις. Μια...

“Καύσωνας”

“Καύσωνας”

Φορούσε το λευκό βραχιόλι στα πόδια της και το λευκό σημάδι από κάτω μαρτυρούσε την ασπράδα που άφηνε πίσω του ο χειμώνας. Τα πρώτα καφετιά σημάδια στους ώμους, την μύτη, τον λαιμό όλα φιλιά του Ήλιου του παντοδύναμου -σιγά που θα του ξέφευγε η κόρη από τα χέρια- τόσο...

“Αγαπημένη”

“Αγαπημένη”

Αγαπημένη,η αγάπη μένεικάπου κοντά στην πορτοκαλίαπου φυτέψαμε στην αυλή σουγια να μη νιώθεις μόνη τα πρωινά. Αγαπημένη,η αγάπη μένει -για πάντα –στη μέρα που μου’φερεςένα ποτήρι νερόχωρίς να πεις τίποτα. Αγαπημένη,η αγάπη μένειστη νύχταπου ξάγρυπνη κοιτούσεςαν...

Όσφρηση

Όσφρηση

Σήμερα στο μετρό κάποιος φορούσε το άρωμά σου. Ή τουλάχιστον, αυτό που μου φέρνει στο νου εσένα΄ θυμίζει εκείνη τη βραδιά που άφησα να δοκιμάσω. Καλοκαίρι ήταν, έκανε ζέστη, είχε πολύ κόσμο κι ένιωθα την ατμόσφαιρα υγρή, θα προτιμούσα να μη φορούσα ρούχα. Άπλωσες το...