Αύγουστος Κορτώ: η Κατερίνα, η συγγραφή και ο Φρόιντ.

Ο Αύγουστος Κορτώ (ψευδώνυμο του Πέτρος Χατζόπουλος) γεννήθηκε το 1979 στην Θεσσαλονίκη. Είναι συγγραφέας, μεταφραστής και ακτιβιστής με έντονη παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα, που συχνά πυροδοτεί με τα «post» του σάλο σχολίων και συζητήσεων- ή σάλο like όταν πρόκειται για τον σκύλο του «Τζέρι» και τις απίθανες περιπέτειές του.

Τον Αύγουστο Κορτώ τον γνωρίζεις, αν όχι από την αχανή γειτονιά του διαδικτύου, σίγουρα από τα βιβλία του, που το ένα μετά το άλλο σκαρφαλώνουν στην κορυφή των προτιμήσεων του αναγνωστικού κοινού. Από την «Ρένα» και την «Κατερίνα», που έφτασαν και στο σανίδι του θεάτρου, μέχρι το «Όταν κοιμούνται οι φίλοι μου» και το «Μισό παιδί», κάθε βιβλίο του Κορτώ έχει μια ιστορία να πει που απαιτεί να την ακούσεις μέχρι και την τελευταία σελίδα της. Μια ιστορία που θα χαραχτεί όχι μόνο στην μνήμη σου αλλά και στην καρδιά σου.

Για τον Αύγουστο Κορτώ και το έργο του δεν χρειάζονται περισσότερες συστάσεις. Με αφορμή, ωστόσο, την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του «Η άλλη Κατερίνα», που ήρθε κάπως σαν φυσική συνέχεια του πρώτου, προσπαθήσαμε να γνωρίσουμε λιγάκι καλύτερα τον συγγραφέα και πιο πολύ τον άνθρωπο πίσω από αυτόν, που δεν σταματά να προκαλεί το ενδιαφέρον μας.

Πλάθετε συνεχώς ήρωες που ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας, στον κόσμο των ελαττωμάτων και στα όρια του περιθωρίου πολλές φορές. Στην ζωή σας θα λέγατε ότι υπάρχουν ήρωες με την τυπική έννοια της λέξης;

 Όλοι οι άνθρωποι που με αγάπησαν σε κάποια φάση της ζωής τους φέρθηκαν ηρωικά – με έσωσαν, με βοήθησαν στον πιο δύσκολο απ’ όλους τους αγώνες μου: στο ν’ αγαπήσω τον εαυτό μου.

Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που έχετε ως ίνδαλμα/έμπνευση; 

Είναι συγγραφείς που τους ζηλεύω, για διαφορετικά στοιχεία της γραφής τους, ή για την έμπνευσή τους, τις ιδέες του. Πρόσφατα ξαναζήλεψα τον Ουελμπέκ, τον Στίβεν Κινγκ, και τον Φρόιντ – που εκτός από τεράστιος επιστήμονας υπήρξε συγκλονιστικός συγγραφέας.

Στο καινούργιο σας βιβλίο πραγματεύεστε μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της Κατερίνας, μια “δεύτερη ευκαιρία” για εκείνη. Αν είχατε την ευκαιρία και εσείς θα αλλάζατε κάτι από το παρελθόν ή το παρόν σας;

 Αυτή είναι η γνωστή παγίδα του ταξιδιού στον χρόνο – αν άλλαζα το παρόν, τι εαυτό θα συναντούσα όταν επέστρεφα στο μέλλον; Πώς θα ήταν η ζωή μου αν η μάνα μου ήταν υγιής; Ανεξιχνίαστο. Ευτυχώς, η αγάπη – και η ψυχανάλυση – σε βοηθούν να συμφιλιωθείς ακόμα και με το πλέον τραυματικό παρελθόν.

Ποια είναι τελικά για εσάς η πραγματική Κατερίνα;

 Η Κατερίνα, τώρα πια, είναι παλίμψηστο: δεν ξέρω κι εγώ τι άνθρωπο θα βρω αν σκάψω κάτω απ’ τα βιβλία, τις αναμνήσεις – πολλές εξ αυτών αναξιόπιστες – τις ταυτίσεις και τις προβολές.

Ποια στιγμή απολαμβάνετε περισσότερο; Την σύλληψη της ιδέας ή όταν τελειώνει το βιβλίο και κυκλοφορεί; 

Η μεγάλη ηδονή για μένα είναι το ίδιο το γράψιμο. Όταν τελειώσει το βιβλίο, απλώς χαίρομαι με το μοίρασμά του. Και ξαναζώ την ηδονή που μου λείπει μέσα από μιαν άλλη ιστορία.

Είναι εύκολο να κυνηγήσει κάνεις την ιδέα της συγγραφής στην Ελλάδα του 2022;

 Νομίζω πως ναι. Υπάρχει πλήθος εκδοτών που εμπιστεύονται νέους συγγραφείς, στα πρώτα τους βήματα. Αν το ‘χεις καημό, το κυνηγάς, κι αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρεις.

Περιγράψτε με 3 λέξεις την διαδικασία της συγγραφής. 

 Εαυτός, εαυτός, εαυτός.

Ποιο βιβλίο σας είχε εντελώς διαφορετική πορεία από αυτήν που περιμένατε; Είτε προς το καλύτερο, είτε προς το χειρότερο; 

 Ένα απ’ τα πιο αδικημένα μου βιβλία ήταν η Δέσποινα – αλλά είχε την ατυχία να κυκλοφορήσει λίγες μέρες πριν την καραντίνα του ’20, και σε τέτοιες συνθήκες το βιβλίο γίνεται, μοιραία, πολυτέλεια. Ακόμα κι εμείς οι φανατικοί αναγνώστες ήμασταν μισότρελοι απ’ τον φόβο.

Ο πειραματισμός με τα είδη και το στυλ στα βιβλία σας είναι κάτι που συμβαίνει υποσυνείδητα ή είναι μια ευκαιρία να δοκιμάσετε και να δοκιμαστείτε; Υπάρχει κάποιο άλλο είδος με το οποίο θα θέλατε να ασχοληθείτε; 

 Κάθε ιστορία που σκαρφίζομαι υπαγορεύει άλλου είδους αφήγηση, άλλους χαρακτήρες. Δεν έχω σταθερές θεματικές, πέρα απ’ τη μητρότητα, ίσως, ή τον γυναικείο ψυχισμό. Τώρα κοντά θα βγει ένα βιβλίο μου με θέμα την κακοποίηση – και πάλι, η ιστορία με ανάγκασε να πάω αλλού, να βουτήξω σε σκότη που δεν είχα βυθομετρήσει ως τώρα.

Θα θέλατε να δείτε ίσως κάποιο από τα έργα σας να κάνει το βήμα από το κείμενο ή το θέατρο στην μεγάλη οθόνη; 

 Μέχρις στιγμής είχα τη χαρά να δω δύο βιβλία μου να γίνονται εξαιρετικές θεατρικές παραστάσεις. Αν κάποιος σκηνοθέτης αντλήσει έμπνευση από μιαν ιστορία μου, θα το χαρώ πολύ – και του εύχομαι καλή τύχη, γιατί θα τα βρει σκούρα.

Τόσο μέσα από τα κείμενα σας όσο και μέσα από την διαδικτυακή παρουσία σας θίγετε έντονα κοινωνικά ζητήματα και ψυχοφθόρες καταστάσεις. Έχετε φτάσει στο σημείο να θελήσετε ένα μεγάλο διάλειμμα από όλα αυτά; 

 Το να μιλάς γι’ αυτό που σε πονάει είναι πολυτέλεια όταν πονάς πολύ. Όσο είμαι υγιής, κι έχω μιαν ομαλή ζωή, νιώθω πως είναι χρέος μου να στέκομαι, με τον ελάχιστο δυνατό τρόπο – μια ανάρτηση – στους πονεμένους σαν εμένα.

Πότε καταλάβατε ότι έχετε κάνει επιτυχία; Πως την αντιλαμβάνεστε στην ζωή σας; 

 Όταν άρχισα να ζω απ’ τα βιβλία μου, κατάλαβα πως είχα πετύχει το όνειρο που για χρόνια φάνταζε άπιαστο. Το αίσθημα της ευγνωμοσύνης προς κάθε αναγνώστη που με διαβάζει ακόμα είναι μεγάλο κι ακλόνητο.

Συνέντευξη-Επιμέλεια: Δέσποινα Γεώργα

Μπορείτε να βρείτε τον Αύγουστο Κορτώ στα social media

FACEBOOK, INSTAGRAM