Τα αυτοπορτραίτα της Κλαίρης είναι ολοζώντανα, άμεσα και κάτι ακόμα σημαντικό: δημοκρατικά. Σου αφήνουν τον χώρο να σκεφτείς, να ταυτιστείς, να νιώσεις, διυλίζοντας το “δικό σου” με φίλτρο τα “δικά της”