“Ο πατέρας δεν πίνει στους ουρανούς”-Γιάννης Βερβέρης

Χθες είδα πάλι στον ύπνο μου τον πατέρα.
Καθόμασταν οι δυο μας σ’ ένα τραπέζι με καρό τραπεζομάντιλο.
Κάποιος μας έφερε δυο ποτηράκια και κρασί.
– Είσαι καλά; Του λέω.
– Καλά, καλά, και μου ‘πιασε το χέρι.
– Άντε, στην υγειά σου, είπε.
Σήκωσε το ποτήρι, τσούγκρισε και το άφησε πάνω στο τραπέζι.
– Δεν πίνεις; Ρώτησα.
– Εσύ να πιεις, απάντησε. Εγώ δε θέλω να ξεχάσω…

σχετικά άρθρα

Παράξενη Πρωτομαγιά|Γιάννης Ρίτσος

Παράξενη Πρωτομαγιά|Γιάννης Ρίτσος

Παράξενη πρωτομαγιάμ’ αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνιαηρθ’ ο καιρός του «έχε γεια»τι να την κάνεις πια την περηφάνια. Στα δυο σου μάτια τα χρυσαφιάσκοτάδι πέφτει και συννεφιάποιες μπόρες φέρνεις και ποιες βροχέςσε κουρασμένες νεκρές ψυχές Παράξενη πρωτομαγιάο ήλιος...

Τελευταίος Σταθμός|Γιώργος Σεφέρης

Τελευταίος Σταθμός|Γιώργος Σεφέρης

Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσαν.Τ’ αλφαβητάρι των άστρων που συλλαβίζειςόπως το φέρει ο κόπος της  τελειωμένης μέραςκαι βγάζεις άλλα νοήματα κι’ άλλες ελπίδες,πιο καθαρά μπορείς να το διαβάσεις.Τώρα που κάθομαι άνεργος και λογαριάζωλίγα φεγγάρια απόμειναν στη...

Λήθη |Λορέντζος Μαβίλης

Λήθη |Λορέντζος Μαβίλης

Καλότυχοι οι νεκροί, που λησμονάνετην πίκρια της ζωής. Όντας βυθίσειο ήλιος και το σούρουπο* ακλουθήσει,μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να 'ναι! Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνεστης Λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·μα βούρκος* το νεράκι θα μαυρίσει,α στάξει...

Ἡλικία τῆς γλαυκῆς θύμησης |Οδυσσέας Ελύτης

Ἡλικία τῆς γλαυκῆς θύμησης |Οδυσσέας Ελύτης

Ἐλαιῶνες κι ἀμπέλια μακριὰ ὡς τὴ θάλασσα Κόκκινες ψαρόβαρκες μακριὰ ὡς τὴ θύμηση Ἔλυτρα χρυσὰ τοῦ Αὐγούστου στὸν μεσημεριάτικο ὕπνο Μὲ φύκια ἢ ὄστρακα. Κι ἐκεῖνο τὸ σκάφος Φρεσκοβγαλμένο, πράσινο, ποὺ διαβάζεις ἀκόμη στὴν εἰρήνη τὸν κόλπου τῶν νερῶν ἔχει ὁ Θεός....