Πάρα πολύ καλαίσθητος και πάρα πολύ έξυπνος,
και νέος κοινωνίας πολύ καλής,
ήταν για να πάρει, σαν αστείως,
στο τραγικό την εγκατάλειψί του.
Άλλωστε όταν ο φίλος του είχε πει «Για πάντα
θάχουμε αγάπη εμείς» — κ’ εκείνος που το είπε
κι αυτός που το άκουσε, το ξέρανε συμβατικό.
Μετά τον κινηματογράφο, και τα δέκα
λεπτά που μείνανε στο μπαρ, μια νύχτα είχε ανάψει
στα μάτια και στο αίμα των η επιθυμία
και πήγανε μαζύ, κ’ ελέχθη το «για πάντα».
Εξ άλλου το «για πάντα» τους διήρκησε τρία χρόνια.
Λίαν συχνά λιγότερο διαρκεί.
Πάρα πολύ καλαίσθητος και πάρα πολύ έξυπνος,
ήτανε για να πάρει τραγικά το πράγμα·
και πάρα πολύ έμορφος — και πρόσωπο, και σώμα—
για να θιχθεί καθόλου η σαρκική του φιλαυτία.
Κ.Π. Καβάφης, Ατελή Ποιήματα, Εκδόσεις Ίκαρος
Το όνομά μου είναι αυτό που διαβάζετε. Αποφοίτησα από τους Χημικούς Μηχανικούς. Ζω στην Αθήνα και το βιογραφικό μου είναι τόσο μικρό που δεν αξίζει να το παραθέσω. Σκοπός εδώ είναι να πούμε όσα δεν έχουν θέση και (φυσικά) δε χωρούν σε ένα απλό “lunch break”. Kάτω, στα τρία εικονίδια θα βρείτε τα social μου. Ελάτε να βλέπουμε ο ένας τα κουταλοπίρουνα του άλλου ή και όχι.
