Τα πάθη της βροχής| Κική Δημουλά

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.

Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.

Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

Κική Δημουλά

σχετικά άρθρα

Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια| Χριστίνα Γιαβάσογλου

Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια| Χριστίνα Γιαβάσογλου

Ο Αύγουστος έχει μελτέμια και απώλεια.Μας το λέγανε από παιδιάκαι τους περιγελούσαμε.Για εμάςείχε άρωμα κεράσι,υφή παγωτό,και επίγευση έρωτα. Τώρα το εμπεδώσαμε·δεν ήταν η κακιά η ώρα,ούτε έτυχε έναν μονάχα χρόνονα είναι ο Αύγουστος θανατερός. Ο Αύγουστος έχει...

Πού πάει ο παλιός ο χρόνος; |Χριστίνα Γιαβάσογλου

Πού πάει ο παλιός ο χρόνος; |Χριστίνα Γιαβάσογλου

Πού πάει ο παλιός ο χρόνος Όταν φεύγει; Πάει σ΄ένα καταφύγιο Κάποιου βουνού δίχως όνομα Και κοιμάται σε κουκέτα Μ΄όλα τα «για πάντα» που βγήκαν ψέματα Μ΄όλα τα ακυρωμένα ταξίδια Μ΄όλες τις επιστολές που γίνανε μπάλα σ’ένα κάδο Μ΄όλες τις ξεθωριασμένες αναμνήσεις. Μια...

“Καύσωνας”

“Καύσωνας”

Φορούσε το λευκό βραχιόλι στα πόδια της και το λευκό σημάδι από κάτω μαρτυρούσε την ασπράδα που άφηνε πίσω του ο χειμώνας. Τα πρώτα καφετιά σημάδια στους ώμους, την μύτη, τον λαιμό όλα φιλιά του Ήλιου του παντοδύναμου -σιγά που θα του ξέφευγε η κόρη από τα χέρια- τόσο...

“Αγαπημένη”

“Αγαπημένη”

Αγαπημένη,η αγάπη μένεικάπου κοντά στην πορτοκαλίαπου φυτέψαμε στην αυλή σουγια να μη νιώθεις μόνη τα πρωινά. Αγαπημένη,η αγάπη μένει -για πάντα –στη μέρα που μου’φερεςένα ποτήρι νερόχωρίς να πεις τίποτα. Αγαπημένη,η αγάπη μένειστη νύχταπου ξάγρυπνη κοιτούσεςαν...