Ο Γιάννης και ο Μανώλης, ή αλλιώς οι Yama, είναι δύο εξαιρετικά ταλαντούχα παιδιά που γνωρίσαμε το καλοκαίρι του 2021 μέσα από το viral τραγούδι τους «Τί να κάνω». O Γιάννης στην κιθάρα, τους στίχους και τη φωνή, και ο Μανώλης στην παραγωγή, το πιάνο και την ενορχήστρωση· δύο μουσικοί και φίλοι που συνεργάζονται και φέρνουν τον Indie pop ήχο στην ελληνική γλώσσα παράγοντας ένα μουσικό αποτέλεσμα διαφορετικό από όσα έχουμε συνηθίσει να ακούμε. Μετά την επιτυχία του πρώτου τους σινγκλ, οι Yama κυκλοφόρησαν ακόμα δύο κομμάτια, το «Δεν πειράζει» και το «10 ταχύτητες», και αργότερα κυκλοφόρησε και ο δίσκος τους «Λουλούδια στο μπαλκόνι» που γνώρισε μεγάλη επιτυχία μέσα από τα social media. Με ήχο Feel Good, στίχους που ταυτίζεσαι ολότελα, μουσική που σου κολλάει στο μυαλό και υπέροχα vibes, οι Yama ήρθαν για να μείνουν στην καρδιά και στα ακουστικά της γενιάς τους.
Τους συναντήσαμε και τα είπαμε μαζί τους ένα απόγευμα στο Πεδίο του Άρεως.
Γιάννη (Ya) και Μανώλη (Ma), πώς γνωριστήκατε και από πότε είστε φίλοι;
Ma: Δυστυχώς δεν έχουμε κάποια exciting ιστορία να σας πούμε για το πώς γνωριστήκαμε. Πήγαμε λύκειο στο ίδιο σχολείο οπότε γνωριστήκαμε εκεί και κάνουμε κολλητή παρέα από το 2016.
Πότε ξεκινήσατε να κάνετε μουσική μαζί;
Ya: Μας πήρε πολλά χρόνια να πάρουμε χαμπάρι το πόσο ταιριάζουμε στη μουσική. Ενώ παίζαμε και οι δύο από παλιά, εγώ κιθάρα και ο Μανώλης πιάνο, παίξαμε μαζί πρώτη φορά το καλοκαίρι του δεύτερου έτους στην Ικαρία. Γενικά δεν ήμουν και ακόμη δεν είμαι ο τύπος που θα φέρει την κιθάρα του να παίξει στην παρέα, δεν ξέρω πώς μου έκατσε εκείνο το καλοκαίρι να την πάρω μαζί μου, ήταν one time thing.
Ma: Στην Ικαρία λοιπόν, ένα βράδυ στην παραλία του Να μαζί με φιλαράκια, ο Γιάννης μας έπαιξε κιθάρα και γουστάραμε όλοι πολύ. «Μπορεί να μην το έχουμε σκεφτεί πέντε χρόνια που είμαστε φίλοι αλλά δεν παίζουμε μαζί καμιά φορά ρε συ;» του λέω, και έτσι κι έγινε. Γυρίσαμε στην Αθήνα κι ήμασταν ακόμη ψημένοι, οπότε ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω σε ένα τραγούδι που είχε γράψει εκείνο τον καιρό, το «Τι να κάνω». Στην αρχή κιθάρα και πιάνο μόνο, και μετά από λίγο αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε και με διάφορα προγράμματα ηλεκτρονικής σύνθεσης μουσικής.
Έγραφες από τότε Γιάννη;
Ya: Δεν έγραφα συνειδητά, παίζοντας κιθάρα όμως μου έρχονταν κάποιοι στίχοι στο μυαλό και έτσι πήγε από μόνο του προς τα εκεί.
Άρα η μουσική δεν ήταν κάτι με το οποίο σκοπεύατε εξ αρχής να ασχοληθείτε. Παίζατε και οι δύο, ο καθένας μόνος του, αλλά δεν είχατε σκεφτεί ποτέ ότι κάτι μπορεί να βγει μέσα από αυτό προτού να συνεργαστείτε.
Ya: Ναι, κάπως έτσι. Το είχαμε σαν χόμπι και οι δύο αλλά στην ουσία ο ένας ώθησε τον άλλον να το δει σοβαρά. Και συμπληρωθήκαμε κι όλας, εγώ μόνος μου δε θα μπορούσα να καλύψω τη μουσική του όλου εγχειρήματος και του Μανώλη δεν είναι το φόρτε του η φωνή, ας το θέσουμε έτσι.
Τι μεσολάβησε από τη στιγμή που ξεκινήσατε να προβάρετε το «Τί να κάνω» μέχρι τη στιγμή που το ανεβάσατε στο Youtube?
Ya: Χίλια κύματα, πραγματικά. Καταρχάς εγώ πήγα για 6 μήνες στο Μόναχο για Erasmus, συνεχίσαμε όμως την προσπάθεια εξ αποστάσεως. Αργότερα περάσαμε φάσεις που ηχογραφούσαμε στο σπίτι μου με το λάπτοπ και κάτι πολύ κακής ποιότητας ηχεία, για μικρόφωνο χρησιμοποιούσαμε το μικρόφωνο των ακουστικών και βάζαμε μάλιστα και κάτι κουβέρτες από πάνω για ηχομόνωση. Και μετά ακούγαμε το αποτέλεσμα και λέγαμε «Μαλάκα τρομερό, πώς γίνεται να είναι τόσο καλό;!». Α ρε Μανωλίκο, συγκίνηση.
Μικρή παρένθεση: Γιάννη πώς πέρασες στο Μόναχο;
Ya: Τέλεια, φοβερά, απίστευτα. Ερωτεύτηκα και έγραψα και τρία τραγούδια όσο ήμουν εκεί. Το «Νομίζω μ’ αγαπάς» είναι ένα από αυτά.
Τελικά σωστά νόμιζες;
Ya: Ναι ρε συ. Αφού «και στο αυτί μου ψιθυρίζει ότι μ’αγαπά…»
Κλέινει η παρένθεση
Ma: Μετά ήρθε η καραντίνα και ήμασταν ο καθένας στο σπίτι του, γύρω στα 45 χιλιόμετρα μακριά απόσταση, στέλναμε πράγματα μέσω discord. Ήταν μια δύσκολη φάση αλλά παραγωγική. Εγώ προσωπικά στην καραντίνα βρήκα την ευκαιρία να βελτιωθώ στη μουσική, κατέβασα νέα προγράμματα στον υπολογιστή, έμαθα να τα χειρίζομαι και πειραματίστηκα περισσότερο. Εν τέλει μαζέψαμε αρκετά κομμάτια που ήταν σχετικά έτοιμα, ηχογραφήσαμε κάποια σε επαγγελματικό στούντιο και στις 7 Ιουλίου του 2021 κυκλοφόρησε το πρώτο μας single στο Youtube, το «Τί να κάνω». Μετά από λίγες μέρες το κομμάτι μπήκε και στο Spotify.
Ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου σας γνώρισε μέσα από την εφαρμογή TikTok. Πώς βλέπετε το TikTok σαν πλατφόρμα προώθησης για τους νέους καλλιτέχνες;
Ya: Το καλό με το TikTok είναι ότι by default σε εμφανίζει στην οθόνη ενός τεράστιου κοινού ατόμων της ηλικίας σου που δε γνωρίζεις ούτε σε γνωρίζουν. Στα υπόλοιπα social για παράδειγμα πρέπει να ξέρεις ότι κάποιος κάνει κάτι, να τον ψάξεις και να τον ακολουθήσεις ώστε να δεις τη δουλειά του, ενώ το TikTok αλγοριθμικά σου τον εμφανίζει από μόνο του. Είναι αυτό που χρειάζεται ένας νέος καλλιτέχνης- η ευκαιρία να δει τη δουλειά του κόσμος που μπορεί να μην την έβλεπε αλλιώς. Είναι δωρεάν μάρκετινγκ στην ουσία.
Μέσα από την κουβέντα που κάνουμε μεταδίδετε την αίσθηση ότι ξέρατε πολύ καλά τι πάτε να κάνετε. Σαν να ήσασταν σίγουροι εξαρχής ότι θα πάει καλά αυτό το εγχείρημα.
Ya: Δεν είναι τόσο θέμα σιγουριάς, αλλά στρατηγικής. Το ξέραμε ότι θα κάνουμε πέντε πράγματα τα οποία θα δουλέψουν. Εγώ είχα κι όλας από πριν μια εμπειρία στο μάρκετινγκ καθώς είχα εργαστεί πάνω σε αυτό το κομμάτι και είχα συμμετάσχει σε διάφορα πρότζεκτ από όπου είχα πάρει σχετικές γνώσεις. Μιλάμε για ένα εντελώς οργανωμένο πρότζεκτ από μεριάς μας, ξέραμε πώς δουλεύει και περιμέναμε ότι κάποια στιγμή θα πετύχει. Και όταν συνέβη αυτό ήμασταν τρισευτυχισμένοι.
Ποια είναι τα ακούσματά σας και από που εμπνευστήκατε; Είναι κοινά;
Ma: Πρώτον ναι, είναι σχετικά κοινά. Σκέψου έχουμε 95% match στο Spotify. Μας αρέσει η Indie σκηνή της ποπ, RnB, ροκ του εξωτερικού. Καλλιτέχνες όπως Dominic Fike, Benee, Omar Apollo, Tyler the creator. Και φυσικά και κάποια πιο mainstream ονόματα.
Σε έναν ιδανικό κόσμο ποιανού καλλιτέχνη τη συναυλία θα θέλατε να ανοίξουν οι Yama;
(Σκέφτονται για ώρα)
Ya: Θα πούμε τον Τζάστιν Μπίμπερ. Γιατί; Γιατί όποιος είναι hater του Τζάστιν Μπίμπερ είναι απλά ψεύτης. Λες ψέματα αν δε σου αρέσει η μουσική του Τζάστιν Μπίμπερ, δε γίνεται να είμαστε τρελοί όλοι οι υπόλοιποι. Είναι αντικειμενικά ο νούμερο ένα ποπ καλλιτέχνης της γενιάς μας, οπότε αν ερχόταν εδώ θα ήθελα να τον ανοίξουμε εγώ και ο Μανώλης, και κανένας άλλος.
Σας το ευχόμαστε. Απλώς θέλουμε αποκλειστικό εκείνη τη μέρα για το recviem.gr .
Ο ήχος σας είναι νέος, δεν έχει ακουστεί πολύ στην Ελλάδα. Θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει το στυλ των τραγουδιών σας ως «Good Vibes Only». Είστε έτσι και σαν άνθρωποι;
Ya: Ε όχι και only, το Good Vibes Only είναι και τοξικό σε κάποιο σημείο. Γενικά όμως είναι μέσα στη νοοτροπία μας η αισιοδοξία. Σήμερα ας πούμε δεν ήταν η πιο ωραία μέρα του κόσμου; Εγώ ξύπνησα το πρωί και ήταν φοβερά, ήμουν τόσο χαρούμενος χωρίς λόγο. Μακροσκοπικά η κατάσταση είναι χάλια, παίζει να ζούμε τη χειρότερη φάση που έχουμε ζήσει σαν γενιά, αλλά θέλει λίγη αισιοδοξία η ζωή. Να εκτιμάς τα καλά μικρά πράγματα που υπάρχουν γύρω σου. Ευχαριστώ που ήρθατε στο Ted Talk μου (γέλια).
Κατά πόσο είναι βιωματικά τα τραγούδια σας;
Ya: Νομίζω πως πρέπει να το απαντήσω εγώ αυτό ως ο main στιχουργός των κομματιών μας. Τα κομμάτια μας είναι πολύ βιωματικά. Οι στίχοι μας έχουν μια ωμότητα, ένα ρεαλισμό, είναι τύπου story telling διότι είναι εμπνευσμένα από τις ζωές μας κυρίως. Μάλιστα, η σειρά που έχουν μπει τα κομμάτια στο δίσκο δεν είναι τυχαία, ο δίσκος ουσιαστικά αφηγείται μια ερωτική ιστορία που περνάει τις διάφορες φάσεις της.
Μιλάει για μια συγκεκριμένη κοπέλα ο δίσκος;
Ya: Όχι, δεν μιλάει για μια κοπέλα. Δε γίνεται να τα ζήσεις όλα με έναν άνθρωπο, την έμπνευση σου θα την πάρεις από τα πολλά και διαφορετικά πράγματα που έχεις ζήσει, από ερεθίσματα, ή ακόμα κι από πράγματα που έχουν ζήσει οι φίλοι σου και τα έχετε συζητήσει μαζί. Κάποια είναι και δικά μου ναι, σίγουρα. Ας πούμε το «Νομίζω μ’αγαπάς» το είχα ζήσει όλο μέσα σε ένα βράδυ.
Στα τραγούδια σας «χλευάζετε» ελαφρά τους τρόπους που επιλέγουν οι νέοι για να γνωριστούν και να φλερτάρουν (Tinder, κλαμπ). Τι άποψη έχετε για τον τρόπο που γίνεται το φλερτ στην εποχή μας;
Ma: Πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία κατά τη γνώμη μου. Είναι σίγουρα πιο ρομαντικό το να γνωρίσεις κάποιον κάπου έξω και να υπάρξει αυτό το κυνήγι πρόσωπο με πρόσωπο, από την άλλη όμως μέσω του ίντερνετ συναντιούνται πολλά άτομα που δεν θα συναντιόντουσαν χωρίς αυτό. Είναι στο χέρι του καθενός να κρατήσει μια ισορροπία.
Ya: Εμένα με έχει χαλάσει πολύ το πώς η γενιά μας έχει γυρίσει στο digital τόσο πολύ. Ισχύει ότι έχουμε συνηθίσει να φλερτάρουμε μέσα από τα social media, και αναρωτιέμαι πώς ήταν οι προηγούμενες γενιές που δε ζούσαν όλη αυτή την παράνοια του ίντερνετ και των κινητών. Θεωρώ πως έχουμε αλλάξει εγκεφαλικά, τα social media έχουν διαμορφώσει τον εγκέφαλο μας διαφορετικά, και αυτό σίγουρα επηρεάζει το πώς ερωτευόμαστε, το πώς ενθουσιαζόμαστε με κάποιον. Ερωτευόμαστε πιο αχνά πλέον.
Ma: Πάντως εμείς οι τέσσερις δε θα είχαμε καταφέρει να βρεθούμε σήμερα αν δεν είχαμε τα κινητά μας.
Και έχει δίκιο. Ο καθένας σε διαφορετική είσοδο του Πεδίου του Άρεως, και μας πήρε ένα τέταρτο με απανωτές κλήσεις και κοινοποιήσεις τοποθεσίας ώστε να καταφέρουμε να βρεθούμε.
Ποια είναι η άποψη σας για το Tinder;
Ya: Εγώ είμαι πολύ υπέρ του Tinder, δεν το σνομπάρω. Υπάρχουν ζευγάρια που γνωρίστηκαν μέσα από αυτό, ερωτεύτηκαν, έκαναν παιδιά. Από τη στιγμή που άνθρωποι φτιάχνουν τη ζωή τους μέσα από αυτό και γίνονται ευτυχισμένοι, ποιος είμαι εγώ να κρίνω;
Ma: Εφόσον βρίσκεις έναν τρόπο να είναι πιο εύκολη η ζωή σου, εγώ είμαι εντάξει με αυτό. Απλώς πιστεύω πως λείπει η κατάλληλη παιδεία πάνω σε αυτό το ζήτημα. Όπως και να έχει οι περισσότεροι έφηβοι έχουν κινητά και social media και αυτό δεν αντικατοπτρίζεται στην παιδεία που λαμβάνουν. Η εκπαίδευση δεν έχει επικαιροποιηθεί , δεν υπάρχει παιδεία πάνω στην ασφαλή χρήση των social media όπως επίσης δεν υπάρχει ίχνος σεξουαλικής παιδείας στα σχολεία. Δεν μπορείς να ζητάς μετά από τα παιδιά να κρίνουν σωστά το τί μπορούν να κάνουν με το Tinder.
Πριν λίγο καιρό κάνατε το πρώτο σας λάιβ στη σκηνή του Faust. Μιλήστε μας για αυτή την εμπειρία.
Ma: Ήταν κάτι που θέλαμε να κάνουμε από την αρχή που ξεκινήσαμε. Από τα τέλη του 2021 βάλαμε μπροστά την ιδέα και όταν εν τέλει κάναμε τη συμφωνία με το Faust ήταν μια τεράστια ανακούφιση. Κάναμε πρόβες πολύ καιρό, βρήκαμε τον ντράμερ μας και τον μπασίστα μας, τον Μιχάλη Ζησόπουλο και τον Τσάιρον, που είναι καταπληκτικοί μουσικοί. Και εν τέλει, το ταξίδι αυτό φτάνοντας προς το τέλος του μας χάρισε το υπέροχο συναίσθημα του να ανακοινώνεις ότι έχεις λάιβ και τα εισιτήρια να φεύγουν σε ανέλπιστο χρόνο, στην πρώτη κι όλας ώρα. Ύστερα από λίγο βάλαμε ακόμη κάποια εισιτήρια διαθέσιμα, τα οποία εξαντλήθηκαν σε μόλις 4 λεπτά.
Ποια στιγμή θα θυμάστε για πάντα από αυτό το λάιβ;
Ma: Όταν ανέβηκα στη σκηνή και αντίκρισα το γεμάτο μαγαζί ήταν μια στιγμή συγκλονιστική. Μια μίξη δικών μας ανθρώπων, με άτομα που μας έχουν δείξει άπειρη στήριξη και με άτομα που μας έβλεπαν για πρώτη φορά. Όλοι να έχουν τον ίδιο ενθουσιασμό. Ήταν ανατριχιαστικό.
Ya: Για μένα η πιο τρελή στιγμή ήταν όταν μπήκε το intro του πρώτου τραγουδιού και ο κόσμος πριν καν ξεκινήσω να τραγουδάω ήξερε ποιο ήταν το τραγούδι. Ο κόσμος ήξερε όλα τα τραγούδια, από την αρχή, από τον πρώτο στίχο. Μετά το λάιβ έγινε ένα μικρό πάρτι στο μαγαζί, όπου είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε όλον αυτόν τον κόσμο που ήρθε να μας στηρίξει, κι αυτό ήταν καταπληκτικό. Με το Μανώλη προσπαθούμε να απαντάμε σε όλα τα μηνύματα που δεχόμαστε γιατί την αγάπη του κόσμου δεν την παίρνουμε σαν δεδομένο. Ακόμα μας φαίνεται σουρεάλ το ότι υπάρχει αυτός ο κόσμος που ενδιαφέρεται όντως τόσο πολύ για αυτό που κάνουμε.
Ποια είναι τα πλάνα σας για το μέλλον; Βλέπετε τη μουσική επαγγελματικά;
Ya: Θα ήθελα πολύ να γίνει επαγγελματικό όλο αυτό. Το να βιοπορίζεσαι από αυτό που αγαπάς είναι το όνειρο, απλώς στην Ελλάδα είναι λίγο δύσκολο γιατί κανείς δεν ευνοεί τους καλλιτέχνες ώστε να βγάλουν χρήματα, ούτε το κράτος, ούτε οι συναυλιακοί χώροι, ούτε οι εταιρείες. Ένας καλλιτέχνης που θέλει να πουλήσει μπλουζάκια για παράδειγμα, συναντά τόσο υψηλούς φόρους που το κέρδος είναι ελάχιστο εν τέλει. Θα ήθελα να υπάρχουν υποδομές, τρόποι και πρακτική βοήθεια ώστε να μπορεί να βγάλει ένας καλλιτέχνης χρήματα από αυτό που κάνει. Και το κοινό θα ήταν καλό, αντίστοιχα, να στηρίζει τους καλλιτέχνες που αγαπάει αγοράζοντας το υλικό που εκείνοι βγάζουν, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν να το κάνουν.
Ma: Kαι όχι τίποτα άλλο, αλλά αν δεν μπορέσει ένας καλλιτέχνης να πουλήσει τις μπλούζες ή τα CD του για παράδειγμα και να βγάλει χρήματα ώστε να μπορέσει το επόμενο κλιπ που θα κάνει να είναι ακόμα πιο ποιοτικό ή να επενδύσει στη μουσική του, αποθαρρύνεται. Μπορεί κάποιος να είναι πολύ καλός αλλά να μην μπορεί να το υποστηρίξει οικονομικά γιατί υπάρχουν και κάποια όρια που αντέχει ο καθένας. Και εγώ και ο Γιάννης δουλεύουμε άπειρες ώρες, ο καθένας στη δουλειά του, ώστε να μπορέσουμε να υποστηρίξουμε αυτό που κάνουμε. Χωρίς αυτό, δε θα μπορούσαμε να το κάνουμε.
Τελειώνοντας, θα θέλαμε να σας κάνουμε και κάποιες ερωτήσεις κάπως λίγο πιο προσωπικές. Λίγο πιο βαθιές, καταλάβατε…
Πόσες ταχύτητες έχετε στο αμάξι;
Ya: 5
Ma: 5
Άρα 10 στο σύνολο. Δε λέτε ψέματα δηλαδή.
Διάλεξε μία για να κάνεις ντουέτο μαζί της στη σκηνή: Ριάνα, Σακίρα ή Μπιγιονσέ;
Ya: Ριάνα φυσικά
Ma: Σακίρα, είναι θρύλος.
Ποια είναι η πιο κουλή δικαιολογία που σας έχουν πει/έχετε πει για πακέτο;
Ya: Δίνω εξετάσεις στα Γερμανικά. Αλλά έδινε σε ένα μήνα φάση.
Ma: Ντάξει ρε φίλε μπορεί να ήθελε να το πάει σερί.
Ya: Ρισπέκτ για το ντετερμινέσιον.
Ma: Δική μου ατάκα, εχω σχολή αύριο.
Με ποιο ποτό κάνεις το καλύτερο κεφάλι και με ποιο το χειρότερο μεθύσι;
Ma: Το καλύτερο κεφάλι το έκανα με μπακάρντι σπράιτ αλλά πρόσφατα κατάλαβα ότι το καλύτερο για τον οργανισμό μου είναι η μαυροδάφνη. Και το χειρότερο είναι οτιδήποτε έχει να κάνει με σφηνάκια τεκίλας.
Ya: Το go to ποτό μου είναι τζιν τόνικ με στυμένο λάιμ αλλά έχω αδυναμία και στα σφηνάκια τεκίλας. Το χειρότερο μου ποτό είναι η μαυροδάφνη.
Σελέμπριτι κρας;
Ya: Ριάνα από πάντα και για πάντα.
Ma: Αριάνα Γκράντε. Από μικρός μένω πιστός στις απόψεις μου.
Ποιο είναι για σένα το κατάλληλο μέρος για ένα πρώτο ραντεβού;
Ya: Μπαρ στο κέντρο ή κάπου για κρασί νομίζω. Μπαρ στο κέντρο. Θα μπορούσε να είναι και τίτλος τραγουδιού. Άκυρο, το έχει ήδη προλάβει η Μαρίνα Σπανού.
Ma: Τα μπαράκια έχουν συνήθως πολύ δυνατή μουσική και δεν μπορείς να μιλήσεις άνετα οπότε εγώ θα διαλέξω μια βόλτα. Στο Καλλιμάρμαρο ας πούμε.
Ποια λέξη αντιπροσωπεύει τον έρωτα για σένα;
Ya: Ηλιαχτίδες.
Ma: Ροζ ουρανός.
Ya: Ρε γλυκούλη. Αυτό είναι δύο λέξεις.
Ma: Όντως. Ροζουρανός
Ακούστε το νέο τους τραγούδι, “Χορεύουμε” !
Συντονιστείτε με τους YAMA στα social media
Facebook | Instagram | Tik Tok
