Ό,τι αποκαλούμε πρόοδο, έλεγε ο Walter Benjamin, είναι εκείνη η τρομερή θύελλα που ωθεί ασταμάτητα προς το μέλλον, την ίδια στιγμή που τα ερείπια συσσωρεύονται μέχρι τον ουρανό. Ανάμεσα σ’ αυτά τα ερείπια βρίσκονται και οι τοξικομανείς,...
BLOG
Keep your laws off our bodies: γιατί χρειάζεται ακόμα να συζητάμε για τα δικαιώματα των γυναικών.
Και εκεί είναι που έρχεται η περίπτωση της Αμερικής και ο νόμος που απαγορεύει ξανά σε ορισμένες πολιτείες το δικαίωμα της άμβλωσης. Ένα δικαίωμα που κερδήθηκε μόλις το 1973 με την υπόθεση Roe vs Wade. Και κάπως έτσι σκέφτεσαι πως ίσως και να μην κάναμε ποτέ εκείνο το βήμα προς το μέλλον, αλλά αντίθετα κάναμε ένα τρομακτικά μεγάλο βήμα προς το παρελθόν.
Απολογισμός
Συλλέγοντας τις τελευταίες ημέρες κάποιες στιγμές ήθελα να γράψω ένα ποίημα. Προσπαθούσα ώρες αλλά καθόλου δεν μπόρεσα να αποδώσω με λέξεις τα συναισθήματα που ένιωθα. Έφταιγε νομίζω το πραγματικό, δηλαδή η γνήσια, η ατόφια αίσθηση έξαρσης και...
Τελικά τι έχει μείνει απ΄τη φωτιά;
Βάλθηκα μετά να απαντήσω εγώ στην ερώτηση: “Τι έχει μείνει απ’τη φωτιά;”, τη φωτιά των περασμένων που αυτούσια δε γυρνούν. Τους φίλους που φύγαν και γελάνε πια με άλλα αστεία, τους έρωτες που φύγαν και ποτίζουν άλλα σεντόνια, τα μέρη που είναι εκεί (θέλουν-δε θέλουν) μα γέρνουν τη ζυγαριά από την ευσπλαχνία στην αμφιθυμία
Κοτοπούλης: “Απεχθάνομαι την πολιτική της Ρωσίας, αλλά ποιος μπορεί να γράψει σαν τον Τσέχωφ”
Τέχνη δεν κάνουν τα κράτη. Οι άνθρωποι κάνουν τέχνη. Η τέχνη είναι το αντίθετο του κράτους, αντίθετο του πολέμου, αντίθετο του θανάτου.
Νικάμε, και η γη δε μας χωράει!
Είναι στιγμές της ελληνικής “ιστορίας” που στεναχωριέμαι που ήμουν μικρή και δεν τις έζησα. Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό;
Το μυστήριο του πίνακα
Γράφει η Δέσποινα Γεώργα Αν έχω κάτι να θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια αυτό θα είναι η ιστορία με τον πίνακα στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς, κάτι ανάμεσα σε θρύλος, μύθος και ανέκδοτο για τα μετέπειτα στο χρόνο οικογενειακά τραπέζια. Όταν...
Sweet 23
Ποτέ δεν θα είσαι ξανά 23! Τώρα είναι η ώρα να δοκιμάσεις όλα σου τα όρια, όλα σου τα όνειρα, τις φαντασιώσεις, τον Τάκη που τόσο φοβάσαι να του μιλήσεις, τη δουλειά που νόμιζες ότι ποτέ δεν μπορείς να κάνεις.
Ουκρανία 2022, Παλαιστίνη 2021, Συρία 2011 και η ιστορία συνεχίζεται
Τις τελευταίες εβδομάδες, άλλοι εμπεδώσαμε και άλλοι μάθαμε ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο, με την έννοια ότι δεν υπάρχει τίποτα το οποίο δεν χρειάζεται να διεκδικηθεί προκειμένου να αποκτηθεί.