Μετά το κίνημα του #metoo, τις αλλεπάλληλες και σοκαριστικές για το πανελλήνιο γυναικοκτονίες, τις συνεχείς καταγγελίες για εγκλήματα βίας (φυσικής και σεξουαλικής) εναντίον γυναικών΄, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η κοινωνία μας έχει μπει κατά κάποιο τρόπο πια σε ένα κλίμα ευαισθητοποίησης προς τα θέματα που αφορούν την προστασία των δικαιωμάτων του γυναικείου φύλου. Οι γυναίκες ξέσπασαν, ο κόσμος τις άκουσε και τα ζητήματα τέτοιας φύσεως άρχισαν να τίθενται ακόμα πιο έντονα στο τραπέζι. Και φυσικά ανά περιπτώσεις να λαμβάνουν και την ανάλογη τιμωρία που τους αρμόζει προς ανακούφιση των θυμάτων τους. Τα πράγματα έμοιαζαν να αλλάζουν ένα τσακ προς το καλύτερο.
Και εκεί είναι που έρχεται η περίπτωση της Αμερικής και ο νόμος που απαγορεύει ξανά σε ορισμένες πολιτείες το δικαίωμα της άμβλωσης. Ένα δικαίωμα που κερδήθηκε μόλις το 1973 με την υπόθεση Roe vs Wade. Και κάπως έτσι σκέφτεσαι πως ίσως και να μην κάναμε ποτέ εκείνο το βήμα προς το μέλλον, αλλά αντίθετα κάναμε ένα τρομακτικά μεγάλο βήμα προς το παρελθόν. Ζώντας σε έναν πλανήτη όπου ένα μεγάλο ποσοστό του μοιάζει να υπαγορεύει στις γυναίκες το πως θα διαθέσουν το σώμα τους ακόμα και εν έτει 2022, το κοινοβούλιο της Οκλαχόμα ήρθε να στερήσει από τις γυναίκες στην Αμερική ένα θεμελιώδες δικαίωμα: το δικαίωμα να επιλέξουν αν θα φέρουν ή όχι στον κόσμο μια νέα ζωή. Αν θα προχωρήσουν σε μια κύηση που δεν αντέχουν πρακτικά, οικονομικά, ψυχολογικά, επειδή έτσι το υπαγορεύει ο νόμος. Και αυτό είναι το πραγματικά ανησυχητικό κομμάτι της όλης υπόθεσης.
Το δικαίωμα των εκτρώσεων ήταν και είναι ακόμα ένα ζήτημα που σε πολλές χώρες προκαλεί τρομακτικές αναταραχές. Διαδηλώσεις, περιστατικά βίας, φασαρίες, όλα με επίκεντρο γυναίκες που θέλουν απλώς να έχουν την επιλογή και την κυριαρχία πάνω στο σώμα τους. Τα παραδείγματα από την απαγόρευση των εκτρώσεων είναι πολλά και τα ποσοστά που ακολουθούν αυτούς τους νόμους είναι βαμμένα με το αίμα εκατοντάδων χιλιάδων γυναικών. Γυναικών που ακολούθησαν την επιλογή τους με παράνομα μέσα και τραυματικές για το σώμα και την υγεία τους συνέπειες.
Στην Αμερική οι διαδηλώσεις συνεχίζονται τόσο φυσικά, όσο και διαδικτυακά. Χιλιάδες γυναίκες με το σύνθημα #keep_your_laws_off_our_bodies μοιράζονται ιστορίες ανεπιθύμητων για εκείνες κυήσεων προσπαθώντας να εξηγήσουν ότι δεν είναι όλες οι εγκυμοσύνες χαρμόσυνα νέα. Και πως σίγουρα δεν είναι δουλειά κανενός να αποφασίζει για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Πολλές διάσημες γυναίκες υπερασπίστηκαν το κίνημα αυτό που ξεσηκώθηκε, ώστε ο νόμος να μην εγκριθεί τελικά από το Ανώτατο Δικαστήριο, ενώ οι ισχυρές πολιτικές φιγούρες της χώρας ρίχτηκαν στον αγώνα ενάντια στον “πόλεμο που γίνεται εναντίον των γυναικών και της ελευθερίας”.
Στην Ελλάδα, οι νόμοι προστατεύουν τις γυναίκες στο ζήτημα της έκτρωσης και προς το παρόν θεωρείται ισόβιο και αναφαίρετο δικαίωμά τους. Η υπόθεση, ωστόσο, της Αμερικής είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλες και όλους. Και αυτό, γιατί πρόκειται για νόμους που πράγματι αφαιρούν την ελευθερία, την επιλογή, το δικαίωμα. Για νόμους που υποβιβάζουν τον ρόλο και την υπόσταση του γυναικείου φύλου και μας γυρνάνε σε εποχές παλιές και (υποθετικά) ξεχασμένες. Σε έναν κόσμο που οι γυναίκες ακόμα παλεύουν για τα αυτονόητα, ας μην είναι τα αναπαραγωγικά δικαιώματα ένα ακόμα εμπόδιο στις ζωές τους!
Δέσποινα Γεώργα
Ως απόφοιτη της Κλασικής Φιλολογίας Αθήνας και νυν μεταπτυχιακή της Δημιουργικής γραφής και λογοτεχνίας θα έλεγε κανείς πως η αγάπη για το γράψιμο και το διάβασμα ήταν λίγο-πολύ αναπόφευκτη. Όπως εξίσου αναπόφευκτη ήταν και η συνάντηση μας εδώ.
